ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΙΜΟΡΡΟΦΙΛΙΑΣ
487 π.X.: πεθαίνει στην Αθήνα ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πρόκλος
1622: γεννιέται ο ποιητής Χένρι Βόγκαν
1863: γεννιέται στην Αλεξάνδρεια ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης
1882: γεννιέται ο Άρθουρ Σνάμπελ, αυστριακός πιανίστας και συνθέτης
1885: γεννιέται η συγγραφέας Ίσακ Ντίνεσεν, λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Κάρεν Μπλίξεν, που αποτέλεσε τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα της ταινίας Πέρα από την Αφρική
1897: γεννιέται ο Θόρντον Γουάιλντερ, αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, που κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ το 1938 για το έργο του Η Μικρή μας Πόλη
1916: γεννιέται η πρώην πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα, Σιριμάβο Μπανταρανάικε, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός σε ολόκληρο τον κόσμο
1918: γεννιέται ο ηθοποιός, Γουίλιαμ Χόλντεν
1924: ιδρύεται η αλυσίδα θεατρικών και κινηματογραφικών επιχειρήσεων MGM, που φιλοξένησε αστέρες του Χόλιγουντ, όπως η Γκρέτα Γκάρμπο και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ
1935: γεννιέται ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, διεθνούς φήμης έλληνας σκηνοθέτης (Ο Θίασος, Ταξίδι στα Κύθηρα, Το μετέωρο βήμα του πελαργού κ.α.)
1937: o Ντάφι Ντακ κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, στο καρτούν Porky's Duck Hunt
1951: γεννιέται η Ολίβια Χάσεϊ, που ενσάρκωσε την Παναγία στη σειρά Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ του Φράνκο Τζεφιρέλι
1957: γεννιέται ο συγγραφέας Νικ Χόρνμπι, του οποίου η νουβέλα Χάι Φιντέλιτι έγινε κινηματογραφική επιτυχία το 1999
1957: γεννιέται ο Άφρικα Μπαμπάαταα, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Κέβιν Ντόνοβαν, αμερικανός μουσικός, από τους πρωτοπόρους του χιπ-χοπ
1960: πεθαίνει, σε ηλικία 22 ετών, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα έξω από το Λονδίνο, ο αμερικανός σταρ της ροκ, Έντι Κόχραν
1961: ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύεται με Όσκαρ τραγουδιού για Τα Παιδιά του Πειραιά, που έγραψε για την ταινία του Ζιλ Ντασέν Ποτέ την Κυριακή
1967: oι Rolling Stones στην Αθήνα, δίνουν συναυλία στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, η οποία έχει άδοξο τέλος
1967: πεθαίνει ο Χένρι Τζέιμς Άλεν, τρομπετίστας της τζαζ
1972: η Nina Kuscsik γίνεται η πρώτη γυναίκα που κερδίζει τον τίτλο στον Μαραθώνιο της Βοστόνης
1974: πεθαίνει ο Σωτήρης Σπαθάρης, δημιουργός του Θεάτρου Σκιών
1985: πεθαίνει, σε ηλικία 74 ετών, ο ηθοποιός Τάκης Μηλιάδης
2000: η 28χρονη Danalyn Adams Scharf γίνεται η πρώτη γυναίκα που τερματίζει σε μαραθώνιο (5:53.00, Βοστόνη) έχοντας υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς
ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΦΩΝΗΣ
1755: γεννιέται η ζωγράφος Ελίζαμπεθ Βίτζι Λεμπράν
1828: πεθαίνει ο Ισπανός ζωγράφος Φρανθίσκο Γκόγια
1834: αρχίζει η δίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα στο Ναύπλιο, με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του βασιλιά Όθωνα
1844: γεννιέται στο Παρίσι ο συγγραφέας Ανατόλ Φρανς, ο οποίος το 1921 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, πέθανε τρία χρόνια αργότερα, το 1924
1889: γεννιέται ο άγγλος ηθοποιός Τσάρλι Τσάπλιν, που άφησε εποχή ως Σαρλό
1896: γεννιέται ο Τριστάν Τζαρά, ρουμανογάλλος συγγραφέας, εισηγητής του καλλιτεχνικού κινήματος του Ντανταϊσμού
1912: η Αμερικανίδα αεροπόρος Χάριετ Κουίμπι ανακηρύσσεται η πρώτη γυναίκα, που οδήγησε το αεροσκάφος της πάνω από τη Μάγχη
1921: γεννιέται ο ηθοποιός Πίτερ Ουστίνοφ
1922: γεννιέται στο Λονδίνο, ο συγγραφέας σερ Κίνγκσλεϊ Έιμις
1924: γεννιέται στο Κλίβελαντ του Οχάιο, ο συνθέτης Χένρι Μανσίνι
1930: γεννιέται ο Αμερικανός φλαουτίστας της τζαζ, Χέρμπερτ Τζέι Σόλομον, γνωστός ως Χέρμπι Μαν
1939: γεννιέται στη Βρετανία, η τραγουδίστρια Ντάστι Σπρίνγκφιλντ
1947: γεννιέται το μεγάλο αστέρι του μπάσκετ, Καρίμ, Αμπντούλ Τζαμπάρ
1959: οι New York Yankees παρουσιάζουν τον πρώτο ηλεκτρονικό πίνακα στο γήπεδό τους
1962: γεννιέται ο μουσικός Ιαν ΜακΚέι
1964: οι Rolling Stones κυκλοφορούν το παρθενικό τους άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους
1965: γεννιέται ο Γερμανός κωμικός ηθοποιός και παραγωγός Μάρτιν Λόρενς
1991: πεθαίνει ο διάσημος βρετανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιν, που διακρίθηκε για τις επικές ταινίες του (Ο Λόρενς της Αραβίας, Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι, Πέρασμα στην Ινδία)
1415: πεθαίνει ο επιφανής διπλωμάτης του Βυζαντίου και λόγιος, Εμμανουήλ Χρυσολωράς
1452: γεννιέται ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, επιστήμονας, εφευρέτης, οραματιστής, η προσωποποίηση δηλαδή του αναγεννησιακού ανθρώπου
1489: γεννιέται ο Κοτσά Μιμάρ Σινάν Αγά, γνωστότερος ως Σινάν, ο κορυφαίος αρχιτέκτονας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ελληνικής καταγωγής
1688: γεννιέται ο Γερμανός συνθέτης και μουσικός Γιόχαν Φρίντριχ Φας
1748: γεννιέται ο Αδαμάντιος Κοραής, γιατρός και από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού
1802: ο Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ και η αδερφή του Ντόροθι, βρίσκουν μία έκταση με ασφοδέλους, οι οποίοι ενέπνευσαν τον πρώτο να συγγράψει το Περιφερόμουν μόνος σαν σύννεφο (I wandered lonely as a cloud)
1843: γεννιέται ο συγγραφέας Χένρι Τζέιμς
1894: γεννιέται η τραγουδίστρια των μπλουζ Μπέσι Σμιθ
1896: πεθαίνει ο ποιητής και πεζογράφος Γεώργιος Βιζυηνός
1904: ιδρύεται η ομάδα ποδοσφαίρου της Μπάγερν Λεβερκούζεν
1923: στον κινηματογράφο Ριάλτο Θίατερ της Νέας Υόρκης προβάλλεται η πρώτη ομιλούσα κινηματογραφική ταινία
1927: ο Ντάγκλας Φέρμπανκς, η Μαίρη Πίκφορντ και οι Νόρμα και Κονστάνς Τάλμαντζ, είναι οι πρώτες διασημότητες, που αφήνουν στο τσιμέντο τα αποτυπώματα τους στο Χόλιγουντ
1933: γεννιέται ο μουσικός της κάντρι Ρόι Κλαρκ
1939: ανασκάπτεται στην Πύλο μυκηναϊκό ανάκτορο, που πιθανότατα ήταν το ανάκτορο του Νέστορα
1939: γεννιέται η Ιταλίδα ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε
1940: γεννιέται ο Τζέφρι Άρτσερ, συγγραφέας και βουλευτής
1942: γεννιέται ο αστέρας του μπάσκετ, Γουόλτ Χάζαρντ
1942: πεθαίνει ο Αυστριακός συγγραφέας Ρόμπερτ Μούζιλ
1944: γεννιέται ο μουσικός Ντέιβ Έντμουντς
1957... γεννιέται η Αμερικανίδα αθλήτρια του στίβου Έβελιν Άσφορντ
1959: γεννιέται η βραβευμένη με Όσκαρ Αγγλίδα ηθοποιός Έμα Τόμσον
1959: γεννιέται ο ηθοποιός Τόμας Γουίλσον
1964: ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στην Βρετανία George Best κάνει το ντεμπούτο του με την ομάδα της Β. Ιρλανδίας στη νίκη με 3-2 εναντίον της Ουαλίας στο Swansea
1972: γεννιέται ο παγκόσμιος πρωταθλητής του μποξ Αρτούρο Γκάτι
1980: πεθαίνει σε ηλικία 74 ετών ο γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος, Ζαν Πολ Σαρτρ,. (βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1964)
1986: πεθαίνει ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και ποιητής Ζαν Ζενέ
1988: πεθαίνει ο κωμικός ηθοποιός Κένεθ Γουίλιαμς
1990: γεννιέται η ηθοποιός Έμα Γουάτσον, η Ερμιόνη, του Χάρι Πότερ
1990: πεθαίνει η ηθοποιός Άβα Γκάρντνερ
1990: πεθαίνει σε ηλικία 84 ετών η θρυλική ηθοποιός Γκρέτα Γκάρμπο
1992: στις ΗΠΑ, πεθαίνει ο διάσημος μουσικός της τζαζ, Αλ Λιούις
1993: πεθαίνει ο συγγραφέας-δημιουργός του Αγίου Σάιμον Τέμπλαρ, Λέσλι Τσάρτερις
1996: το γαλλικό βραβείο ADAMI για τον καλύτερο ξένο δίσκο της χρονιάς, λαμβάνει η Χάρις Αλεξίου για το δίσκο της Οδός Νεφέλης 88
2000: πεθαίνει ο σκιτσογράφος Έντουαρντ Γκόρεϊ
2001: πεθαίνει ο Τζόι Ραμόν, τραγουδιστής του συγκροτήματος The Ramones
2002: πεθαίνει ο Ντέιμον Νάιτ, συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας
1528: Ο πρώτος Έλληνας που πάτησε το πόδι του στην Αμερική, ήταν κάποιος Θεόδωρος, που αποβιβάστηκε στην περιοχή της Φλώριδας (προς τιμήν του, έχει ανεγερθεί άγαλμα στην πόλη Κλιαργουότερ της Φλώριδας)
1759: πεθαίνει ο γερμανός συνθέτης του μπαρόκ, Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ (ένα από τα πιο γνωστά έργα του, που συνήθως ακούμε τα Χριστούγεννα είναι το ορατόριο του Ο Μεσσίας)
1837: ιδρύεται το Πανεπιστήμιο Αθηνών
1894: ο Τόμας Έντισον παρουσιάζει δημοσίως εφεύρεση του, την οποία έχει ονομάσει Κινητοσκόπιο (Kinetoscope) (επρόκειτο για μια συσκευή κατάλληλη να δείξει σε κίνηση τα φιλμ, που έγιναν με τον Κινηματογράφο (Kinetograph), μια μηχανή λήψης, που είχε επινοήσει ο ίδιος πριν από λίγα χρόνια και η οποία χρησιμοποιούσε φωτογραφική ταινία, από νιτροκυτταρίνη, για την αποτύπωση των εικόνων)
1904: γεννιέται στο Κένσινγκτον του Λονδίνου ο Σερ Τζον Γκίλγουντ, κορυφαίος σεξπηρικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου
1925: γεννιέται στη Νέα Υόρκη ο βραβευμένος με Όσκαρ, ηθοποιός Ροντ Στάιγκερ
1929: γίνεται το πρώτο Γκραν Πρι του Μονακό, νικητής του αγώνα 78 γύρων ανακηρύσσεται ο Μπρους Γουίλιαμς με Μπουγκάτι τρέχοντας με 49.83 μίλια την ώρα
1930: αυτοκτονεί ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, ρώσος ποιητής της Οκτωβριανής επανάστασης
1936: γεννιέται ο Φρανκ Σέρπικο, θρυλικός νεοϋορκέζος αστυνομικός, ο πρώτος που κατέθεσε κατά της αστυνομικής διαφθοράς (η ιστορία του έγινε ταινία από τον Σίντνεϊ Λιούμετ, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη με τον Αλ Πατσίνο στο ρόλο του Σέρπικο)
1939: γεννιέται στην Αθήνα ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος
1939: εκδίδεται η κλασική νουβέλα του Αμερικανού συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ, Τα σταφύλια της οργής
1940: γεννιέται η Βρετανίδα βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Τζούλι Κρίστι
1940: γεννιέται η δημοφιλής τραγουδίστρια της αμερικανικής κάντρι, Λορέτα Λιν
1945: γεννιέται στη Βρετανία, ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ, από τα βασικά ιδρυτικά μέλη του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple
1956: οι Ρεί Ντόλπι, Τσάρλς Γκίνσμπεργκ και Τσάρλς Αντερσον κάνουν επίδειξη της εφεύρεσής τους, της βιντεοκάμερας, που μπορούσε να καταγράφει εικόνα και ήχο, ταυτοχρόνως (το CBS αγοράζει τρεις, προς 75.000 έκαστη)
1958: το διαστημόπλοιο Σπούτνικ 2 καίγεται στην ατμόσφαιρα μαζί με το μοναδικό επιβάτη του, τη σκυλίτσα Λάικα
1964: πεθαίνει η Αμερικανίδα ζωολόγος και βιολόγος Ρέιτσελ Κάρσον, το βιβλίο της οποίας Σιωπηλή Άνοιξη θεωρείται ότι, ενέπνευσε το παγκόσμιο οικολογικό κίνημα
1969: οι Κάθριν Χέπμπορν και Μπάρμπρα Στρέιζαντ μοιράζονται το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου (μετά από αυτή τη διάκριση η Χέπμπορν γίνεται η πρώτη ηθοποιός με τρία Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου στο ενεργητικό της)
1973: γεννιέται στη Νέα Υόρκη ο ηθοποιός Άντριεν Μπρόντι, που τιμήθηκε το 2002 με Όσκαρ για την ερμηνεία του στον Πιανίστα του Ρομάν Πολάνσκι
1975: πεθαίνει ο Αμερικανός ηθοποιός Φρέντρικ Μαρτς, που τιμήθηκε το 1932 με Όσκαρ για την ερμηνεία του, στην ταινία Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ
1981: ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κολούμπια στο Σικάγο
1984: πεθαίνει ο διακεκριμένος κωμικός ηθοποιός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
1985: ο Αχμεντ Σάλα κερδίζει το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Μαραθωνίου
1986: πεθαίνει η Γαλλίδα συγγραφέας και φεμινίστρια Σιμόν ντε Μπουβουάρ (Το δεύτερο φύλο), σύντροφος του Γάλλου φιλόσοφου Ζαν Πολ Σαρτρ
1993: στην ανάπαυλα ανάμεσα στις δυο αγωνιστικές του 6ου Φάιναλ Φορ και με αφορμή τη συγκέντρωση πολλών Θεσσαλονικέων εκπροσώπων Τύπου του ΠΑΟΚ, γίνεται αγώνας μεταξύ των δημοσιογράφων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης (επειδή τις ημέρες εκείνες η Αττική πλήττεται από λειψυδρία, οι Θεσσαλονικείς πριν το τζάμπολ κάνουν δώρο στους Αθηναίους από ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό, ενώ το περιπαικτικό σύνθημα που κυριαρχεί στους αγώνες αθηναϊκών ομάδων στη Θεσσαλονίκη είναι: δεν έχετε ομάδα, δεν έχετε νερό, μόνο να πλυθείτε ήρθατε εδώ!
1695: πεθαίνει σε ηλικία 74 ετών ο Γάλλος συγγραφέας και ποιητής, Ζαν ντε λα Φοντέν, οι Μύθοι του, εμπνευσμένοι από τα έργα του Αισώπου και του Οράτιου, θεωρούνται αριστούργημα της γαλλικής λογοτεχνίας (το 1683 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας)
1860: γεννιέται ο Βέλγος ζωγράφος, Τζέιμς Ένσορ, προάγγελος του εξπρεσιονισμού και του σουρεαλισμού του 20ου αιώνα
1906: γεννιέται ο Σάμιουελ Μπέκετ, ιρλανδός συγγραφέας που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969 (Περιμένοντας τον Γκοντό)
1909: γεννιέται η βραβευμένη με Πούλιτζερ Αμερικανίδα συγγραφέας Εουντόρα Γουέλτι
1924: ιδρύεται στην Αθήνα από πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης (ΑΕΚ)
1926: γεννιέται η ηθοποιός Έλλη Λαμπέτη, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ελένης Λούκου
1936: ο Joe Payne της Λούτον σημειώνει ρεκόρ 10 γκολ σε αγώνα της Γ' κατηγορίας εναντίον της Μπρίστολ
1937: γεννιέται ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, Λάνφορντ Γουίλσον
1939: γεννιέται ο Ιταλοαμερικανός ηθοποιός Πολ Σορβίνο
1939: κάνει πρεμιέρα η ταινία Ανεμοδαρμένα Ύψη, με τους Λόρενς Ολίβιε, Μερλ Όμπερον και Ντέιβιντ Νίβεν, η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ φωτογραφίας
1940: ο Cornelius Warmerdam γίνεται ο πρώτος αθλητής, που πηδάει 4.75μ στο επί κοντώ στο San Francisco Olympic Club στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια
1946: γεννιέται ο Αλ Γκριν, Αμερικανός τραγουδιστής της γκόσπελ και σόουλ μουσικής (το 1974 χρίστηκε πάστορας στο Μέμφις)
1947: γεννιέται ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος
1963: γεννιέται ο Γκάρι Κασπάροφ, ο Ρώσος σκακιστής και παγκόσμιος πρωταθλητής, που έχασε το στέμμα του από έναν μαθητή του, τον Κράμνικ (ο Κασπάροφ έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής σε ηλικία 22 ετών)
1964: ο Σίντνεϊ Πουατιέ γίνεται ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός, που βραβεύεται με Όσκαρ
1970: κάτω από τις διεθνείς πιέσεις, ο Μίκης Θεοδωράκης απελευθερώνεται και φεύγει για το Παρίσι, όπου τον περιμένουν η Μελίνα Μερκούρη και ο Κώστας Γαβράς
1979: 101 ώρες κρατάει ο μεγαλύτερος σε διάρκεια διπλός αγώνας πινγκ πονγκ
1985: η Katrin Dorre κερδίζει τον πρώτο Μαραθώνιο γυναικών (2:33.30) για το παγκόσμιο κύπελλο
1986: ο Jack Nicklaus σε ηλικία 46 ετών γίνεται ο γηραιότερος αθλητής που κερδίζει Masters στο γκολφ, το έκτο του
1993: ξεκινάει το 6ο Final Four Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης στο μπάσκετ στην Αθήνα (ΠΑΟΚ, Λιμόζ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπενετόν Τρεβίζο), νικήτρια ανακηρύσσεται η Λιμόζ που κερδίζει στον τελικό την Μπενετόν Τρεβίζο με 59-55 ενώ ο ΠΑΟΚ καταλαμβάνει την τρίτη θέση
1996: ο Γιάννης Κούρος κάνει ρεκόρ στον υπερμαραθώνιο των 24 ωρών διανύοντας απόσταση 293.704 χιλιομέτρων
1997: ο Tiger Woods σε ηλικία 21 ετών γίνεται ο νεότερος και πρώτος Αφροαμερικανός νικητής του τουρνουά γκολφ Masters
1999: πεθαίνει ο παλαίμαχος παλαιστής του κατς Γιώργος Καρπόζηλος
1999: πεθαίνει σε ηλικία 22 ετών χτυπημένος από την επάρατη νόσο ο Γιάννης Γρίσπος, διεθνής χαντμπολίστας των ΙΕΚ Ξυνή
2000: πεθαίνει σε ηλικία 84 ετών ο Ιταλός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ποιητής και διανοούμενος, Τζιόρτζιο Μπασάνι (το 1944 συνελήφθη στη Φεράρα για τη δράση του κατά του φασισμού)
65: πεθαίνει ο Λούκιος ή Λεύκιος Ανναίος Σενέκας, ρωμαίος φιλόσοφος, δραματουργός και πολιτικός
1633: ξεκινά η δίκη του Γαλιλαίου από την Ιερά Εξέταση με την κατηγορία του αιρετικού
1856: γεννιέται ο Άγγλος κριτικός τέχνης και ορειβάτης, Γουίλιαμ Μάρτιν Κονγουέι
1883: γεννιέται η διάσημη Αμερικανίδα φωτογράφος, Ίμοτζεν Κούνινχαμ
1892: γεννιέται ο Αμερικανός μουσικός της τζαζ, Τζόνι Ντοντζ
1896: η Stamasia Portrisi γίνεται η πρώτη γυναίκα, που κερδίζει μαραθώνιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας
1904: γεννιέται η Γαλλίδα σοπράνο, Λίλι Πονς
1907: γεννιέται ένας από τους Αμερικανούς γλύπτες του 20ου αιώνα, Φέλιξ ντε Γουέλντον
1914: ανοίγει το πρώτο μεγάλο σινεμά χωρητικότητας 3000 θέσεων, στην Νέα Υόρκη
1922: γεννιέται ο Αμερικανός τραγουδιστής, Τάινι Τιμ
1922: η αμερικανική δικαιοσύνη αθωώνει για τρίτη φορά τον κωμικό ηθοποιό, Φάτυ Αρμπάκλ, ο οποίος κατηγορούνταν για το θάνατο της νεαρής στέρλετ Βιρτζίνια Ρέιπ (η καριέρα του Αρμπακλ έχει καταστραφεί)
1933: στην Ισπανία, γεννιέται η διάσημη τραγουδίστρια της όπερας Μονσεράτ Καμπαγιέ
1935: γεννιέται ο Τζίμης Μακούλης, τραγουδιστής
1938: πεθαίνει ο διάσημος Ρώσος τραγουδιστής της Όπερας, Φιοντόρ Σαπλιάπιν
1939: γεννιέται ο Άγγλος δραματουργός, Άλαν Άικμπουρκ
1940: γεννιέται ο αμερικανός τζαζίστας, Χέρμπι Χάνκοκ, πιανίστας της τζαζ και συνθέτης
1947: γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας, κυρίως πολιτικών θρίλερ, Τομ Κλάνσι
1949: γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Σκοτ Τούροου, τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες 20 γλώσσες και έχουν πουλήσει πάνω από 25 εκατ. Αντίτυπα
1954: o Μπιλ Χάλεϊ και το συγκρότημά του Comets ηχογραφούν κυκλοφορούν το Rock Around the Clock, που από πολλούς θεωρείται ως η ληξιαρχική πράξη θανάτου του Rock n Roll (κυκλοφορεί λίγο αργότερα σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία)
1961: ο 27χρονος ταγματάρχης της ΕΣΣΔ Γιούρι Γκαγκάριν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη Γη, με το διαστημόπλοιο Βοστόκ 1, ο ρώσος κοσμοναύτης είναι ο πρώτος άνθρωπος, που στέλνεται στο Διάστημα, η πτήση κρατά 108 λεπτά (ο Γκαγκάριν σκοτώνεται σε τροχαίο επτά χρόνια αργότερα, στις 27/3/1968)
1971: γεννιέται η Αμερικανίδα ηθοποιός, Σάνεν Ντόχερτι, η οποία έγινε ευρέως γνωστή ως η Μπρέντα της σειράς Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς
1975: πεθαίνει η Αφροαμερικανίδα χορεύτρια, ηθοποιός και τραγουδίστρια, Τζόζεφιν Μπέικερ
1979: γεννιέται η Αμερικανίδα ηθοποιός Κλερ Ντέινς, έγινε ευρέως γνωστή ως συμπρωταγωνίστρια του Λεονάρντο ντι Κάπριο στην ταινία, Ρωμαίος και Ιουλιέτα
1981: πεθαίνει ο Joe Louis, ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους πρωταθλητές βαρέων βαρών στην πυγμαχία
1989: πεθαίνει ο Αμερικανός μποξέρ Σούγκαρ Ρέι Ρόμπινσον, ο οποίος υπήρξε πολλές φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των μεσαίων βαρών και μια στη βαρέων βαρών (σύμφωνα με πολλούς, υπήρξε ο μεγαλύτερος πυγμάχος όλων των εποχών)
1992: ανοίγει τις πύλες της η Eurodisney στη Μαρν λα Βαλέ της Γαλλίας
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ AΣΘΕΝΕΙΑΣ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ
1727: Πρεμιέρα του ορατόριου του Μπαχ, Τα Κατά Ματθαίον Πάθη στην εκκλησία του Αγίου Θωμά στη Λειψία (ήταν Μεγάλη Παρασκευή)
1921: γίνεται στις ΗΠΑ η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση αγώνα
1944: γεννιέται ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τζον Μίλιους
1966: γεννιέται η Βρετανίδα τραγουδίστρια Λίζα Στάνσφιλντ
1967: στο Μαρκ Χέλιγκερ Θίατερ της Νέας Υόρκης κάνει πρεμιέρα το έργο του Ζυλ Ντασέν Ίλια Ντάρλινγκ (θεατρική εκδοχή της ταινίας Ποτέ την Κυριακή) με τη Μελίνα Μερκούρη και τον Νίκο Κούρκουλο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, θα μείνει στη σκηνή για 320 παραστάσεις
1970: το Let it Be των Μπιτλς ανεβαίνει στο Νο1 της Βρετανίας, όπου και μένει για δύο εβδομάδες
1987: αυτοκτονεί ο Ιταλός συγγραφέας και συνθέτης Πρίμο Λέβι
1991: πεθαίνει σε ηλικία 38 ετών από καρκίνο ο ταλαντούχος συνθέτης Δημήτρης Λάγιος
1835: Το Κεντρικόν Σχολείον , το πρώτο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα του νεοελληνικού κράτους, μεταφέρεται από την Αίγινα στην Αθήνα.
1847: γεννιέται οΤζόζεφ Πούλιτζερ, ουγγροαμερικανός δημοσιογράφος και εκδότης που με τη διαθήκη του θεσμοθέτησε τα ομώνυμα δημοσιογραφικά και λογοτεχνικά βραβεία, που δίνοντε κάθε Απρίλη στις ΗΠΑ
1915: γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Χαρι Μόργκαν, που έγινε γνωστός από την τηλεοπτική σειρά MASH
1925: εκδίδεται η νουβέλα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέρλαντ, Ο Μεγάλος Γκάτσμπι
1929: γεννιέται ο διάσημος Σουηδός ηθοποιός Μαξ φον Σίντοφ
1931: πεθαίνει ο διάσημος Λιβανέζος ποιητής και ζωγράφος Καλίλ Γκιμπράν
1932: γεννιέται ο Αιγύπτιος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ
1934: γεννιέται ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας David Halberstam
1950: γεννιέται ο κιθαρίστας του διάσημου συγκροτήματος της μαύρης μουσικής Temptations Εντι Χέιζελ
1951: γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Στίβεν Σίγκαλ
1954: πεθαίνει ο Ογκίστ Λιμιέρ, γάλλος πρωτοπόρος του κινηματογράφου
1962: πεθαίνει ο πρώτος μπασίστας των Μπιτλς Στιούαρτ Σατκλιφ
1962: πεθαίνει ο σκηνοθέτης της ταινίας Καζαμπλάνκα, Μάικλ Κέρτιτζ
1970: ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ ανακοινώνει επισήμως τη διάλυση των Μπιτλς
1970: ο Τσάρλι Τσάπλιν τιμάται με Όσκαρ για την προσφορά του στην τέχνη και τον κινηματογράφο
1979: πεθαίνει ο Νίνο Ρότα, ιταλός συνθέτης, που έντυσε με τη μουσική του τις ταινίες του Φεντερίκο Φελίνι
1553: πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Φρανσουά Ραμπελέ
1821: γεννιέται ο Σαρλ Μποντλέρ, γάλλος συμβολιστής ποιητής (Τα Άνθη του Κακού)
1830: γεννιέται ο Βρετανός φωτογράφος και πρωτοπόρος της κινούμενης εικόνας, Έντουαρντ Μούιμπριτζ
1904: γεννιέται ο Αμερικανός μουσικός της τζαζ, Σάρκεϊ Μπονάνο
1906: Διοργανώνεται στην Αθήνα η Μεσολυμπιάδα, με αφορμή την επέτειο 10 ετών από την τέλεση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Παίρνουν μέρος 884 αθλητές από 20 χώρες, ανάμεσά τους 300 Έλληνες και Ελληνίδες. Η διοργάνωση σημειώνει μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν επιβιώνει ως θεσμός, επειδή η Ελλάδα δεν αντέχει το οικονομικό κόστος
1906: γεννιέται ο Βιτόρ Βαζαρελί, γαλλο-ούγγρος εικαστικός καλλιτέχνης, που θεωρείται ο πατέρας της op-art
1908: γεννιέται ο Ούγγρος ζωγράφος Βίκτορ Βασαρέλι
1911: Ο γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωστής Παλαμάς τιμωρείται με παύση ενός μηνός, επειδή υπεραμύνθηκε της δημοτικής γλώσσας
1912: γεννιέται ο Ρώσος συγγραφέας Λεβ Κοπέλεφ
1914: προβάλλεται στο Λονδίνο το πρώτο έγχρωμο φιλμ στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι το δράμα World, Flesh & Devil
1933: γεννιέται ο Γάλλος ηθοποιός, Ζαν Πολ Μπελμοντό
1933: γεννιέται ο Ιταλός ηθοποιός Τζιάν Μαρία Βολοντέ
1954: γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός, Ντένις Κουέιντ
1966: η Σοφία Λόρεν παντρεύεται τον Κάρλο Πόντι στο Παρίσι
1969: εγκαινιάζεται στην Ελλάδα ο νέος πομπός τηλεόρασης των Ενόπλων Δυνάμεων, στον Υμηττό
2000: πεθαίνει ο Άκης Πάνου, λαϊκός μουσικοσυνθέτης
ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
1742: πρεμιέρα στο Δουβλίνο για το ορατόριο Ο Μεσσίας του Τζορτζ Χέιντελ
1798: γεννιέται ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός
1820: ένας αγρότης στη Μήλο, σκάβοντας στο κτήμα του, ανακαλύπτει ένα αρχαίο γυναικείο άγαλμα, είναι η πασίγνωστη σήμερα Αφροδίτη της Μήλου
1892: γεννιέται η Μαίρη Πίκφορντ, ηθοποιός και ιδρύτρια κινηματογραφικών στούντιο, η οποία έγινε ευρέως γνωστή από την ταινία American Sweetheart
1918: ενώ μαίνεται ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι ηθοποιοί Τσάρλι Τσάπλιν και Ντάγκλας Φέρμπανκς συμβάλλουν στην οικονομική ενίσχυση των ΗΠΑ για τον πόλεμο, πουλώντας κουπόνια στους δρόμους της Νέας Υόρκης
1938: πεθαίνει ο μουσικός της τζαζ, Τζο Κινγκ Όλιβερ
1942: πεθαίνει ο Κώστας Σκαρβέλης, συνθέτης του ρεμπέτικου
1949: γεννιέται η Αμερικανίδα ηθοποιός, Σιγκούρνεϊ Γουίβερ.
1949: γεννιέται ο Τζον Μάντεν, που σκηνοθέτησε τις ταινίες Ερωτευμένος Σέξπιρ και το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι
1950: πεθαίνει ο διάσημος χορευτής και χορογράφος Βασίλι Νιζίνσκι.
1968: γεννιέται η ηθοποιός Πατρίτσια Αρκέτ
1973: πεθαίνει, σε ηλικία 91 ετών στη βίλα του στη Γαλλία, ο διάσημος Ισπανός ζωγράφος, Πάμπλο Πικάσο
1986: ο ηθοποιός Κλιντ Ίστγουντ εκλέγεται δήμαρχος της πόλης Καρμέλ στην Καλιφόρνια, συγκεντρώνοντας 72%
1990: πεθαίνει ο συνθέτης Απόστολος Καλδάρας
1990: πρεμιέρα για το Twin Peaks, μία από τις δημοφιλέστερες τηλεοπτικές σειρές των ΗΠΑ
1996: πεθαίνει ο ηθοποιός, Μπεν Τζόνσον
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΥΓΕΙΑΣ
1614: πεθαίνει ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστότερος ως Ελ Γκρέκο, ζωγράφος
1805: Πρεμιέρα της 3ης Συμφωνίας του Μπετόβεν, της επονομαζόμενης και Ηρωικής, στο Τεάτερ αν ντερ Βίνεν της Βιέννης
1915: γεννιέται η Μπίλι Χόλιντεϊ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ελεονόρα Φάγκαν, αμερικανίδα τραγουδίστρια των μπλουζ
1928: γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Τζέιμς Γκάρνερ
1939: γεννιέται ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, αμερικανός σκηνοθέτης (Ο Νονός, Αποκάλυψης Τώρα, Δράκουλας)
1949: ανεβαίνει στο Μπρόντγουεϊ το μιούζικαλ Νότιος Ειρηνικός
1954: γεννιέται ο Τσάκι Τσαν, πρωταγωνιστής των ταινιών καράτε
1961: πεθαίνει η Μαριάν Τζόρνταν, πρωταγωνίστρια σε ένα από τα μακροβιότερα ραδιοφωνικά σόου των ΗΠΑ, με τίτλο Fibber Mc Gee and Molly
1964: γεννιέται ο αστέρας του Χόλιγουντ, Ράσελ Κρόου.
2005: πεθαίνει ο σερ της ελληνικής μουσικής, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης
1483: γεννιέται ο γλύπτης και ζωγράφος Ραφαήλ, ο οποίος πέθανε την ημέρα των 37ων γενεθλίων του
1895: συλλαμβάνεται ο Όσκαρ Ουάιλντ, αφού έχασε την αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση κατά του Τζον Ντάγκλας, ένατου μαρκήσιου του Κουίνσμπερι
1896: κηρύσσεται η έναρξη των πρώτων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα όπου λαμβάνουν μέρος 311 αθλητές από 13 χώρες, εκ των οποίων οι 230 είναι Έλληνες. Η ημερομηνία 25η Μαρτίου 1896, που καταγράφεται ως επίσημη ημερομηνία αντιστοιχεί στο Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο Αμερικανός τριπλουνίστας James Connolly είναι ο πρώτος σύγχρονος Ολυμπιονίκης, με επίδοση 13.71μ, αφού κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας των 1ων Ολυμπιακών Αγώνων το άλμα τριπλούν ολοκληρώνεται πρώτο από όλα τα άλλα αγωνίσματα της πρώτης ημέρας.
1931: η Αννι, γνωστό μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ και μετέπειτα ταινία κάνει το ντεμπούτο της ως σειρά στο NBC
1942: γεννιέται ο Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός Μπάρι Λέβινσον
(Good Morning Vietnam)
1971: πεθαίνει στη Νέα Υόρκη ο Ρώσος συνθέτης Ιγκόρ Στραβίνσκι, ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς του 20ού αιώνα
1992: πεθαίνει ο συγγραφέας Ισαάκ Ασίμοφ
1996: πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Γκριρ Γκάρσον
1875: γεννιέται η διάσημη Γαλλίδα ηθοποιός του βαριετέ, Μιστινγκέ.
1900: γεννιέται ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός, Σπένσερ Τρέισι.
1916: γεννιέται ο αμερικανός ηθοποιός, Γκρέκορι Πεκ
1931: η κινηματογραφική εταιρία Φοξ και ο Τζον Γουέιν παίρνουν "διαζύγιο"
1942: γεννιέται ο σκηνοθέτης της ταινίας "Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του και ο εραστής της", Πίτερ Γκρίναγουεϊ.
1965: η Τζούλι Άντριους κερδίζει το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Μαίρη Πόπινς" και το "Ωραία μου κυρία" κερδίζει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας
1976: πεθαίνει ο Χάουαρντ Χιούζ, πολυεκατομμυριούχος, πρωτοπόρος στην αεροπλοΐα και σκηνοθέτης
1987: κάνει πρεμιέρα η αμερικανική δημοφιλής σειρά "Παντρεμένοι με παιδιά"
Το 1962, από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.)καθιερώθηκε ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου,που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.
Κατά καιρούς μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ κ.ά.
Φέτος το μήνυμα έγραψε η βρετανίδα ηθοποιός Judi Dench. Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου:
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου αποτελεί ευκαιρία για να γιορτάσουμε το Θέατρο στις τόσες και τόσες μορφές του. Το θέατρο είναι πηγή διασκέδασης και έμπνευσης και έχει τη δυνατότητα να ενώνει τους διαφορετικούς πολιτισμούς και ανθρώπους που υπάρχουν στον κόσμο. Όμως μπορεί να είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτό, αφού προσφέρει επίσης ευκαιρίες εκπαίδευσης και ενημέρωσης.
Σ’ όλο τον κόσμο παίζεται θέατρο και όχι πάντα σε παραδοσιακό θεατρικό περιβάλλον. Παραστάσεις μπορούν να προκύψουν σε ένα μικρό χωριό στην Αφρική, κοντά σε ένα βουνό στην Αρμενία, σε ένα μικρό νησί στον Ειρηνικό. Το μόνο που χρειάζεται, είναι ένας χώρος και ένα κοινό. Το θέατρο έχει τη δυνατότητα να μας κάνει να χαμογελάμε, να μας κάνει να κλαίμε, αλλά πρέπει επίσης να μας κάνει να σκεφτόμαστε και να εκφραζόμαστε.
Το θέατρο προκύπτει μέσα από την ομαδικότητα. Οι ηθοποιοί είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο προσκήνιο, όμως υπάρχει επίσης ένας υπέροχος κόσμος ανθρώπων που βρίσκεται στο παρασκήνιο. Είναι εξίσου σημαντικοί όσο και οι ηθοποιοί και τα διαφορετικής φύσης εξειδικευμένα ταλέντα τους καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση μιας παράστασης. Έχουν κι αυτοί μερίδιο σε όποιο θρίαμβο και επιτυχία προκύψει.
Η 27η Μαρτίου έχει καθιερωθεί επίσημα ως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Με πολλούς τρόπους θα πρέπει κάθε μέρα να θεωρείται μέρα θεάτρου, καθώς έχουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε την παράδοση να ψυχαγωγούμε, να εκπαιδεύουμε και να διαφωτίζουμε το κοινό μας, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσαμε να υπάρξουμε.
Η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Θεάτρου Αιγαίου, εκπροσωπόντας 28 θεατρικές ομάδες στο Αιγαίο συμμετέχει στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, παρουσιάζοντας σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κω την παράσταση-αφιέρωμα στο μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο, ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΕΣ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Κονταξή και με την συμμετοχή ηθοποιών από ομάδες μέλη μας από διαφορετικά νησιά του Αιγαίου, στο Κινηματοθέατρο ΟΡΦΕΑΣ της Κω, το Σάββατο 27 Μαρτίου, ώρα 20:30.Είσοδος ελεύθερη.
Στην εκδήλωση θα παρασταθούν η κ. Έρη Ρίτσου, κόρη του ποιητή, και ο ηθοποιός και βουλευτής Β΄Αθήνας Γιάννης Βούρος, που θα διαβάσει το μήνυμα της ημέρας.
Εκπροσωπόντας το συλλογό μας, Μ.Ε.Α.Σ.ΛΗΜΝΟΣ, στην παράσταση θα παίξει και η Ελένη Α. Τσιγιάννη.
Αποχαιρετίσαμε τον «Κουτρούλη» μας, δίνοντας τις τελευταίες παραστάσεις το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο. Η παράσταση που δώσαμε το Νοέμβριο, έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο Πορτιανού (το παλιό δημοτικό σχολείο που έχει μετατραπεί σε έναν όμορφο θεατρικό χώρο). Η παράσταση αυτή δόθηκε σε συνεργασία με το Δήμο Νέας Κούταλης και ήταν η πρώτη που δίνονταν στο νέο χώρο. Οι παραστάσεις στη Μύρινα, δύο στον αριθμό, δόθηκαν στο Μαρούλα και ήταν δωρεάν για φοιτητές και μαθητές, σαν ένα μικρό καλωσόρισμα στους πρώτους φοιτητές του νησιού μας.
Οι συζητήσεις και οι αναγνώσεις για καινούργιο έργο είχαν ξεκινήσει από τον Νοέμβριο και τώρα πια γίνονται οι πρόβες για την νέα μας παραγωγή, που είναι η κωμωδία του Εζέν Λαμπίς, «Ένα καπέλο από ψάθα Ιταλίας».
Περισσότερα για το νέο έργο μας θα πούμε άλλη φορά. Απλά να αναφέρουμε ότι η θεατρική μας ομάδα είναι πάντα ανοιχτή σε νέους φίλους.
Στα πλαίσια τέλος των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Μύρινας η Λαϊκή Σκηνή θα ξαναπαντρέψει τον Κουτρούλη την Τρίτη 25 Αυγούστου στις 9:00 μ.μ στο Κινηματοθέτρο "Μαρούλα"
Σας περιμένουμε . . .
Σημ. Η Αίθουσα Κλιματίζεται
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2009 του Δήμου Μούδρου η Λαϊκή Σκηνή θα ολοκληρώσει το πρόγραμμα των εκδηλώσεων την Δευτέρα 24 Αυγούστου στις 9:00 μ.μ. στον αύλειο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Παναγιάς
Σας περιμένουμε . . . .
παρουσιάζει την κωμωδία
του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή,
«Του Κουτρούλη ο γάμος»
της πολιτικής μας παιδείας και όχι μόνο,
σε μια διαχρονική κωμωδία.
Η Λαϊκή μας Σκηνή επέστρεψε από τον Αϊ Στράτη και ετοιμάστηκε την εβδομάδα που μας πέρασε, για τις παραστάσεις της στη Μύρινα.
Ο κόσμος το γνωρίζει και το πιο χαρακτηριστικό γεγονός που μας το δείχνει, είναι ότι αρκετοί χαιρετάνε τα μέλη της ομάδας λέγοντας: "Θα τα πούμε στο γάμο".
Στον Μ.Ε.Α.Σ. γάμος γίνεται
Και όλους σας καλούμε
Να ‘ρθείτε να γλεντήσουμε
Να φάμε και να πιούμε
Η Λαϊκή Σκηνή του Μ.Ε.Α.Σ. «Λήμνος»
παρουσιάζει την κωμωδία
του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή,
«Του Κουτρούλη ο γάμος».
Παίζουν: Γιώργος Αβραάμ, Σούλα Αγέρα, Λευτέρης Αμπελώμος, Μαριάννα Γραμμάτου, Αφροδίτη Κανδήλη, Ρομπέρτο Κάντοχ,
Απόδοση στη δημοτική – Διασκευή - Σκηνοθεσία: Ελένη Α. Τσιγιάννη
Σκηνογραφία: Γιώργος Καριακλής
Ενδυματολογία: Ρομπέρτο Κάντοχ
Η πρεμιέρα θα δοθεί την ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ, στις 9:30 το βράδυ, στην πλατεία της Κοινότητας στον Άγιο Ευστράτιο.
Παραστάσεις στη Μύρινα θα δοθούν το ΣΑΒΒΑΤΟ 4 και την ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ, στο Κινηματοθέατρο ΜΑΡΟΥΛΑ, ώρα 9:30 το βράδυ.
Η παράσταση στον Άγιο Ευστράτιο δίνεται στα πλαίσια του προγράμματος «Το θέατρο ταξιδεύει στην άγονη γραμμή», που χρηματοδοτεί το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και οργανώνει η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Θεάτρου Αιγαίου.
Η Λαϊκή Σκηνή Μ.Ε.Α.Σ "ΛΗΜΝΟΣ" συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις της Ο.Ε.Θ.Α , "Το Θέατρο Ταξιδεύει" ανεβάζει την νέα της παράσταση "Ο Γάμος του Κουτρούλη" στις 28/6 στον Αγ.Ευστράτιο.
Το τέλος των Κόκκινων Φαναριών καθώς και ένα ακόμα απόσπασμα του Κύκλωπα ...
Τα Κόκκινα Φανάρια
Αμαρτωλό
Στη Σμύρνη Μέλπω,
Ηρώ στη Σαλονίκη,
στο Βόλο, Κατινίτσα έναν καιρό'
τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Λέλα.
Ο τόπος μου ποιός ήταν; Ποιοί οι δικοί μου;
Αν ξέρω, ανάθεμά με!
Σπίτι - πατρίδα έχω τα μπορντέλα.
Ως κ' οι πικροί μου χρόνοι οι παιδικοί μου,
θολές, σβησμένες ζωγραφιές,
κ' είναι αδειανό σεντούκι η θύμησή μου.
Το σήμερα χειρότερο απ' το χτες
και τ' αύριο απ' το σήμερα θε νάναι.
Φιλιά από στόματ' άγνωστα, βρισιές,
κ' οι χωροφύλακες να με τραβολογάνε.
Γλέντια, καυγάδες ως να φέξει,
αρρώστιες, αμφιθέατρο του Συγγρού
κ' ενέσεις 606.
Πνιμένου καραβιού σάπιο σανίδι,
όλη η ζωή μου του χαμού.
Μ' από την κόλασή μου σου φωνάζω:
-Εικόνα σου είμαι, Κοινωνία, και σου μοιάζω!
Γαλάτεια Καζαντζάκη(1881-1962)
Διακόσια χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τη γέννηση του μεγάλου Ρώσου ποιητή πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ. Το 2009 με απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ ανακηρύχτηκε έτος Γκόγκολ.Με την ευκαιρία αυτή, ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα στο μεγάλο συγγραφέα.
Ο Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1809, στο Σορότσιντσι της Πολτάβας, στην Ουκρανία, που ήταν τότε μέρος της τσαρικής Ρωσίας. Έμεινε στην Ουκρανία μέχρι τα 19 του χρόνια. Οι γονείς του ήταν κοζάκοι, φτωχοί ευγενείς, που παρά το ότι δεν είχαν ιδιαίτερη μόρφωση, ήταν αυτοί που τον μύησαν στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Ο Νικολάι Γκόγκολ έγραψε μερικά από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ρωσικής ρεαλιστικής λογοτεχνίας του 19ου αι.. Χαρακτηρίζεται ως ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, θεωρείται εφάμιλλος των γιγάντων της ρώσικης λογοτεχνίας και άφησε στην σφραγίδα του στην παγκόσμια λογοτεχνία. Έγραψε πολλά διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα.
Ο Γκόγκολ υπήρξε βαθιά στοχαστικός, σκοτεινός, καταθλιπτικός, μεγαλοφυής και αυτοκτονικός. Το λογοτεχνικό του έργο διακρίνεται από λυρισμό, χιούμορ αλλά και θλίψη και απογοήτευση.
Πολυάριθμες υπήρξαν οι διευθύνσεις των ταξιδιών του συγγραφέα, γύρισε όλη την Ευρώπη, επισκέφτηκε τη Συρία και πήγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα. ΄Όμως ιδιαίτερα αισθήματα έτρεφε για την Ιταλία, όπου έζησε σχεδόν δέκα χρόνια και την θεωρούσε «δεύτερη πατρίδα του».
Τα πρώτα του έργα, «Εγκαίνια νέας κατοικίας», «Οι αδερφοί Τβιορντισλάβιτς», «Κάτι τι για το Νεζίν»,η πόλη που έζησε τα εφηβικά του χρόνια, τα δημοσίευσε σε ηλικία 16 ετών.
Το 1828 πήγε στην Αγία Πετρούπολη γεμάτος όνειρα, όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενε. Εκεί εργάστηκε στο δημόσιο.
Το λογοτεχνικό του έργο δεν βρήκε την ανταπόκριση που περίμενε ο νεαρός συγγραφέας, ενώ και η απόπειρα του να γίνει ηθοποιός δεν στέφθηκε από επιτυχία. Ύστερα από ένα σύντομο ταξίδι στην Γερμανία επέστρεψε στην Πετρούπολη και δημοσίευε μια σειρά διηγημάτων, με θέματα από την ουκρανική ζωή (την πρώτη του).
Η αναγνώριση για τον Γκόγκολ ήρθε στα 1830. Το 1831 πήρε έπαινο για την πρώτη του συλλογή διηγημάτων.
Το 1833 άρχισε να γράφει το θεατρικό έργο «Παντρολογήματα» (ή Ο γάμος ή Γαμπροπάζαρο). Ο Γκόγκολ το άφησε στη μέση για να αφοσιωθεί σε μια καινούργια κωμωδία, τον «'Επιθεωρητή». Λίγο αργότερα, έδωσε την οριστική μορφή στα «Παντρολογήματα» στη Ρώμη, για να τα ξαναστείλει στην Πετρούπολη, όπου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1842.
Το 1835 ήταν η χρονιά του «Mirgorod», μιας συλλογής διηγημάτων που περιείχε το κλασσικό «Τάρας Μπούλμπα» (Taras Bulba), που το 1842 επεκτάθηκε σε μυθιστόρημα. Το «Τάρας Μπούλμπα» εξετάζει τη ζωή των κοζάκων του 16ου αιώνα, και αποκαλύπτει το χιούμορ του συγγραφέα καθώς και τη δυνατότητα του Γκόγκολ για ακριβή απεικόνιση των χαρακτήρων του.
Το 1836 έχουμε τη θεατρική σάτιρα «Ο Γενικός Επιθεωρητής», μια φαρσοκωμωδία που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα έργα του συγγραφέα και ένα από τα σημαντικότερα κείμενα στη ρωσική λογοτεχνία . Το έργο ασχολείται με τους γραφειοκράτες ανώτερους υπάλληλους μιας μικρής πόλης, που μπερδεύουν ένα ταξιδιώτη, με έναν κυβερνητικό επιθεωρητή τον οποίο περιμένουν και τον δωροδοκούν για να αγνοήσει την αρχικά κακή διαγωγή τους. Ο «Επιθεωρητής» όταν μεταφέρθηκε στο θέατρο προκάλεσε την αντίδραση των Συντηρητικών της Πετρούπολης.
Από το 1826 ως το 1848 ζει κυρίως στη Ρώμη, και εργάζεται σ' ένα μυθιστόρημα που θεωρείται η σπουδαιότερη δημιουργία του κι ένα από τα λεπτότερα μυθιστορήματα στη παγκόσμια λογοτεχνία, το έργο του, «Οι Νεκρές Ψυχές» (1842). Είναι μια ιστορία με εξαιρετικό χιούμορ. Ένας φιλόδοξος, πονηρός κι αδίστακτος τυχοδιώκτης, έχει μια μοναδική ιδέα, πηγαίνει από μέρος σε μέρος, αγοράζοντας ή κλέβοντας από τους ιδιοκτήτες τους, τους τίτλους των νεκρών δουλοπάροικων. Έχοντας αυτήν την ‘ιδιοκτησία’, οργανώνει το να πάρει δάνεια και έτσι να αγοράσει ένα κτήμα με ζωντανές ψυχές. Το μυθιστόρημα αυτό άσκησε τεράστια επιρροή στους κατοπινούς ρώσους συγγραφείς. Όμως το δημοσιευμένο κομμάτι ήταν το πρώτο μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης εργασίας που είχε αρχίσει, μα σε μια κρίση υποχονδριακής μελαγχολίας και κατάθλιψης, έκαψε το χειρόγραφο. Έτσι το έργο θεωρείται ημιτελές.
Το 1842 δημοσίευσε ένα άλλο διάσημο έργο του, το διήγημα «Το Παλτό», το θέμα του είναι ένας καταπονημένο υπάλληλο που πέφτει θύμα της κοινωνικής αδικίας.
Το 1843 έκανε προσκύνημα στους 'Άγιους Τόπους και στην επιστροφή, ένας ιερέας, o Κονσταντινόφσκι, τον έπεισε πως η καλλιτεχνική του εργασία ήταν αμαρτωλή. Τότε ο Γκόγκολ κατέστρεψε διάφορα αδημοσίευτα χειρόγραφά του. Ο Κονσταντινόφσκι ασκούσε έντονη επιρροή πάνω στον Ρώσο συγγραφέα.
Σπουδαία έργα του επίσης είναι «Το ημερολόγιο ενός τρελού», που έχει παιχτεί πολλές φορές σαν θεατρικός μονόλογος, η «Λεωφόρος Νιέφσκι», «Το πορτραίτο» κ.α..
Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, στις 4 Μάρτη 1852 στη Μόσχα, όπου και τάφηκε, σε ηλικία μόλις 43 ετών, καταπονημένος από τις νευρικές κρίσεις και τον πυρετό που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Σήμερα μπορούμε πραγματικά να μιλάμε για την παγκόσμια αναγνώριση του Γκόγκολ, όπως είχε προβλέψει ο Μέλχιορ ντε Βογκουέ, ο συγγραφέας του πλατιά γνωστού στον κόσμο «Ρωσικού μυθιστορήματος»: «Θα έρθει η ώρα που στα ράφια των βιβλίων στο σπίτι του κάθε μορφωμένου ανθρώπου, δίπλα στον «Δον Κιχώτη» του Θερβάντες, θα βρίσκεται το μυθιστόρημα του Γκόγκολ «Οι νεκρές ψυχές».
Να ζητήσω συγνώμη προκαταβολικά για την εμφάνισή μας, αλλά η Μαρία Αϊβαλιώτου μας άρπαξε στην κυριολεξία καθώς περπατάγαμε στην πόλη,για την συνέντευξη που βλέπετε . . . .
Πίνακας του διάσημου ζωγράφου Ελ Γκρέκο ,που μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστός στους ιστορικούς της τέχνης, ανακαλύφθηκε στην ανατολική Πολωνία.
Πρόκεται για την... "Εκσταση του Αγίου Φραγκίσκου" και οι ειδικοί που εξέτασαν τον πίνακα εκτιμούν ότι είναι πέρα από κάθε αμφιβολία έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
"Ο πίνακας αυτός αγνοείτο από τους ευρωπαίους και τους αμερικανούς ιστορικούς της τέχνης .Πρόκειται για ένα αριστούργημα του Ελ Γκρέκο και η αυθεντικότητά του είναι αναμφισβήτητη" σημειώνει η ιστορικός τέχνης Ιζαμπέλα Γκαλίσκα.Η αξία του υπολογίζεται στα 5.000.000 €.
Ο πίνακας εκτίθετο εδώ και τέσσερα χρόνια σε ένα μικρό εκκλησιαστικό μουσείο στην ανατολική Πολωνία και ουδείς είχε ασχοληθεί μαζί του. Πριν μεταφερθεί στο μουσείο ,ο πίνακας βρισκόταν στο δωμάτιο του ιερέα στην ενορία Κόσοου Λάσκι.
Ο Ελ Γκρέκο και οι μαθητές του είχαν ζωγραφίσει περισσότερους από 100 πίνακες με κεντρικό πρόσωπο τον Αγιο Φραγκίσκο σε διάφορες σκηνές.Αλλά ο πίνακας που ανακαλύφθηκε στην Πολωνία και ζωγραφίστηκε στο διάστημα από το 1575 ως το 1580,είναι ένας από τους τρεις που φέρει την υπογραφή του Ελ Γκρέκο και δείχνει "τον Αγιο Φραγκίσκο με τα Στίγματα του Χριστού".
Ο πίνακας είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά από πολωνούς ειδικούς το 1974 . Ο διάσημος πολωνός εκτιμητής έργων τέχνης Μπόλνταν Μαρκόνι ανακάλυψε την υπογραφή του Δομήνικου Θεοτικόπουλου στον πίνακα. Η πολωνική εκκλησία έκρυψε όμως τον πινακα υπο τον φόβο της κατάσχεσης από το τότε κομμουνιστικό κράτος. Μόνο δύο εκκλησιαστικοί παράγοντες γνώριζαν επακριβώς τον τόπο όπου βρισκόταν ο πίνακας,λέει η Ιζαμπέλα Γκαλίσκα ."Ορισμένοι πίστευαν μάλιστα ότι ο πίνακας είχε μεταφερθεί στο Βατικανό",προσθέτει.
Η Λήμνος είναι ένα πανέμορφο νησί που παρουσιάζει αρχαιολογικό και φυσιολατρικό ενδιαφέρον. Η φυσιογνωμία του νησιού έχει καθοριστεί από τα δυο ηφαίστεια, η δράση των οποίων κατά την αρχαιότητα, στιγμάτισε τη μοίρα του νησιού.
Καθ’ όλους τους ιστορικούς χρόνους, η Λήμνος πρωταγωνιστούσε στην ιστορία του Ελλαδικού χώρου. Στο νησί δημιουργήθηκε ένας αξιόλογος πολιτισμός, όπως φαίνεται και από τα ερείπια των αρχαίων πόλεων και τα σημαντικά ευρήματα των ανασκαφών.
Αν και ηφαιστειογενές νησί, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις φυσικές ομορφιές των υπόλοιπων νησιών του βόρειου Αιγαίου. Στις πεδινές εκτάσεις του καλλιεργούνται αμπέλια από τα οποία παράγεται το φημισμένο κρασί του νησιού. Ενώ οι ορεινοί όγκοι με τα μαύρα επιβλητικά βράχια, οι απότομοι λόφοι και οι δαντελωτές ακρογιαλιές του με τη κατάλευκη αμμουδιά δημιουργούν τοπία απείρου κάλλους.
Η Λήμνος έχει έκταση 477 τ. χλμ. και περίπου 16.000 μόνιμους κατοίκους. Το νησί ανήκει διοικητικά στο νομό Λέσβου και βρίσκεται βορειοδυτικά της Μυτιλήνης. Έχει τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Μυτιλήνης και της Χίου.
Επίσης, διαθέτει και αεροδρόμιο από και προς το οποίο πραγματοποιούνται καθημερινά πτήσεις που συνδέουν το νησί με όλες τις μεγαλουπόλεις και πολλά νησιά.
Τα τελευταία χρόνια η Λήμνος έχει εξελιχθεί σ’ ένα δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Χάρη στην πολυσήμαντη ιστορία της, τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, τα ιστορικά μνημεία και τα μοναστήρια που διαθέτει προσελκύει πλήθος επισκεπτών. Και φυσικά οι περισσότεροι από τους παραθεριστές του νησιού, το επισκέπτονται για να γνωρίσουν τις ονειρεμένες παραλίες του και να περάσουν αξέχαστες διακοπές σ’ ένα τόπο πανέμορφο και γοητευτικό.
Η αρχιτεκτονική των οικισμών, ο τρόπος ζωής των κατοίκων, οι επιλογές δραστηριοτήτων και διασκέδασης που προσφέρει, συνδυάζουν μ’ ένα μοναδικό τρόπο το παραδοσιακό στοιχείο με τις σύγχρονες πολυτέλειες, μαγεύοντας κάθε ταξιδιώτη και μετατρέποντάς τον σε μόνιμο θαυμαστή της Λήμνου…
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία της Λήμνου κατά την αρχαιότητα στιγματίστηκε από τη δράση των δύο ηφαιστείων της. Για πολύ καιρό το νησί σκεπάζονταν από στάχτη και σύννεφα πυκνού καπνού. Όταν σταμάτησε η δράση τους, ξεπρόβαλε το νησί. Μοναδικά όμορφο, άρχισε να γράφει τη δική του ιστορία στο χώρο του Αιγαίου.
Σύμφωνα με την μυθολογία η Λήμνος είναι το νησί στο οποίο ο Δίας έριξε τον Ήφαιστο, όταν τον εξόρισαν από τον Όλυμπο. Οι Σίντιες, οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού, περιέθαλψαν το θεό της φωτιάς και αυτός για να τους ανταμείψει τους έμαθε τη τέχνη του σιδηρουργού.
Ο πρώτος βασιλιάς της Λήμνου, σύμφωνα πάντα με την μυθολογία ήταν ο Θόας, ο οποίος είχε παντρευτεί τη Μυρίνα, την κόρη του βασιλιά της Ιωλκού. Επί της βασιλείας του, οι γυναίκες με αρχηγό την κόρη του, την Υψιπύλη, ξεσηκώθηκαν κατά των αντρών που τις παραμελούσαν. Έτσι, αφού τους μέθυσαν τους σκότωσαν όλους εκτός από τον Θόαντα. Αργότερα οι γυναίκες της Λήμνου που συνδέθηκαν και με το μύθο των αμαζόνων, ενώθηκαν με τους Αργοναύτες οι οποίοι κατά την επιστροφή τους από την Κολχίδα σταμάτησαν στο νησί. Μάλιστα η Υψιπύλη παντρεύτηκε τον Ιάσονα. Από την ένωση των γυναικών της Λήμνου με τους Αργοναύτες γεννήθηκαν οι Μινύες.
Οι ανασκαφές στην Λήμνο έφεραν στο φως τα ερείπια της αρχαίας πόλης Πολιόχνης, η οποία άκμασε κατά την 4η π.Χ. χιλιετία.
Γύρω στο 1000 π.Χ. το νησί κατοικήθηκε από Πελασγούς. Την περίοδο αυτή ιδρύθηκαν στο νησί και οι δύο άλλες μεγάλες αρχαίες πόλεις που γνώρισαν οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη κατά την αρχαιότητα. Πρόκειται για την Ηφαιστία και την Μυρίνα, που τα λείψανά τους σώζονται ως τις μέρες μας.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους το νησί κυριεύτηκε από Πέρσες.
Το 512 π.Χ. έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Το 168 π.Χ. η Λήμνος περνά στην κυριαρχία των Ρωμαίων.
Στα χρόνια του Βυζαντίου το ασφαλές λιμάνι του νησιού υπήρξε ασφαλές καταφύγιο του στόλου της αυτοκρατορίας.
Το 1204, οι Ενετοί που κυριαρχούσαν στο Αιγαίο, κατακτούν και τη Λήμνο.
Στις αρχές του 15ου αιώνα οι Τούρκοι πολιορκούν τη Λήμνο. Σε μια από τις επιθέσεις τους για την κατάληψη του νησιού, οι Λήμνιοι παρακινημένοι από την ηρωίδα Μαρούλα, πολεμούν θαρραλέα και καταφέρνουν να απωθήσουν – για λίγο - τους Τούρκους. Τελικά, οι Τούρκοι κυριάρχησαν στο νησί.
Η Λήμνος ενσωματώθηκε με την Ελλάδα το 1912.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
ΗΦΑΙΣΤΙΑ
Η Ηφαιστία ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Λήμνου κατά την αρχαιότητα. Το όνομά της το πήρε από τον Ήφαιστο, το θεό της φωτιάς. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση στην περιοχή αυτή είχε το εργαστήριό του ο Ήφαιστος, κι εκεί δίδαξε στους Λημνίους την τέχνη της σιδηρουργίας.
Η Ηφαιστία ήταν κτισμένη στη βόρεια πλευρά του κόλπου Πουρνιά και σε απόσταση 35 χλμ. από τη Μυρίνα. Από τα ευρήματα των ανασκαφών φαίνεται ότι η περιοχή κατοικούνταν συνεχώς από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού μέχρι και τους Βυζαντινούς χρόνους.
Στον αρχαιολογικό χώρο θα δείτε τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης, της νεκρόπολης που χρονολογείται από τα μέσα του 8ου έως του 5ου π.Χ. και ενός σημαντικού ιερού, το οποίο πιθανολογείται ότι ήταν αφιερωμένο στη Μεγάλη Θεά. Η ίδρυσή του τοποθετείται στις αρχές του 8ου π.Χ. αιώνα ενώ φαίνεται ότι καταστράφηκε βίαια γύρω στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα.
Κατά την ξενάγησή σας στον αρχαιολογικό χώρο θα δείτε και τα λείψανα διαφόρων οικοδομημάτων της αρχαίας πόλης καθώς τα ερείπια του θεάτρου που χρονολογείται στις αρχές της ελληνιστικής περιόδου.
ΠΟΛΙΟΧΝΗ
Στη θέση Καμίνια συναντάμε τα λείψανα της Πολιόχνης. Πρόκειται για έναν από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους προϊστορικούς οικισμούς στο χώρο του Αιγαίου. Οι ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο έφεραν στο φως τέσσερις διαδοχικούς οικισμούς διαφορετικών ιστορικών περιόδων, κτισμένους τον ένα πάνω στα θεμέλια του άλλου. Τα αρχιτεκτονικά μέλη της αρχαιότερης πόλης τοποθετούνται στην 3η π.Χ. χιλιετία και ο πολιτισμός αυτός, σύμφωνα με τους ιστορικούς άκμασε την ίδια εποχή με την Τροία.
Η πόλη εγκαταλείφθηκε για ένα χρονικό διάστημα και κατοικήθηκε ξανά κατά τη 2η χιλιετία π.Χ.
Η Πολιόχνη καταστράφηκε γύρω στο 1600 π.Χ. πιθανόν από σεισμό.
ΚΑΒΕΙΡΙΟ ΙΕΡΟ
Το ιερό των Καβείρων βρίσκεται έξω από τα τείχη της αρχαίας Ηφαιστίας και είναι κτισμένο κοντά στο ακρωτήριο της Χλόης. Πρόκειται για ένα συγκρότημα κτιρίων στα οποία πραγματοποιούνταν τα Καβείρια μυστήρια. Αυτό είναι το αρχαιότερο ιερό των Καβείρων, προγενέστερο και σημαντικότερο ακόμη και από εκείνο της Σαμοθράκης.
Κάβειροι λέγονταν τα παιδιά που είχε αποκτήσει ο Ήφαιστος με την Καβειρό και θεωρούνταν προστάτες των σιδηρουργών.
Στο χώρο του ιερού των Καβείρων σώζονται λείψανα από το αρχαίο τελεστήριο, μια στοά, ένα ανάκτορο και ένα μεγάλο τελεστήριο των Ελληνιστικών χρόνων.
Στη θάλασσα κάτ από το Καβείριο, βρίσκεται βρίσκεται η περίφημη Σπηλιά του Φιλοκτήτη, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία είχε μεταφερθεί από τους συντρόφους του ο Ομηρικός ήρωας, έπειτα από δάγκωμα φιδιού, ελπίζοντας πως η ΄΄Λήμνια γη΄΄ θα τον γιατρέψει.
Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΗΣ
O αρχαίος ναός της Άρτεμης κτίστηκε τον 7ο π.Χ αιώνα. Βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ. από τη Μύρινα και είναι γνωστός ως "εκτός πόλεως ιερό".
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Το Αρχαιολογικό μουσείο της Μύρινας συμβάλει στην πολιτιστική προβολή του νησιού. Εδώ εκτίθενται τα όλα τα σπουδαία ευρήματα από τις ανασκαφές που έχουν γίνει κατά καιρούς στο νησί. Οι συλλογές του περιλαμβάνουν αγγεία, οικιακές συσκευές από την καθημερινή ζωή των αρχαίων Λημνίων, επιτύμβιες πλάκες, αγάλματα θεών, αντικείμενα από το ιερό των Καβείρων, πολεμικά εργαλεία, νομίσματα από διάφορες ιστορικές περιόδους, χρυσά κοσμήματα, κ.α.
ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
Στη Λήμνο και συγκεκριμένα γύρω από το λόφο του Κάστρου της Μυρίνας ζούνε δεκάδες ελάφια τα οποία μπορείτε να συναντήσετε κατά την περιήγησή σας στην περιοχή. Ανήκουν στο είδος Dama dama, γνωστό και ως πλατώνι. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί αυτού του είδους συναντώνται κυρίως στη Ρόδο, στη Λέσβο και στη Κρήτη.
Στη Λήμνο μεταφέρθηκαν δύο ζευγάρια ελαφιών στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Σήμερα ζούνε ελεύθερα στο νησί περίπου 50 με 70 ελάφια. Ο πληθυσμός τους παρουσιάζει αυξομειώσεις. Τα ελάφια προστατεύονται από τον δήμο Μυρίνας, όπου οι υπεύθυνοι φροντίζουν για τη σίτιση και τις συνθήκες διαβίωσής τους καθώς αποτελούν πόλο έλξης για πολλούς τουρίστες.
ΦΡΟΥΡΙΟ ΜΥΡΙΝΑΣ
Το Φρούριο της Μυρίνας είναι το μεγαλύτερο σε έκταση οχυρό του Αιγαίου. Είναι κτισμένο σε πάνω σε μια βραχώδη χερσόνησο. Κτίστηκε το 1207 από τον Ενετό Δούκα της Λήμνου, Φιλόκαλο Ναβιγκαγιόζο για αμυντικούς κυρίως λόγους.
Πρόκειται για ένα επιβλητικό φρούριο με ιδιαίτερα υψηλά τείχη στην ανατολική και νότια πλευρά του και αρκετούς πύργους. Στη βόρεια και δυτική πλευρά του το τα τείχη του φρουρίου είναι χαμηλότερα.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας τα φρούριο αποτέλεσε κατοικία των Τούρκων. Το 1770, όταν ο Ρώσικος στόλος πολιορκούσε τη Μυρίνα, τα τείχη του φρουρίου υπέστησαν μεγάλες ζημιές.
ΜΥΡΙΝΑ
Η Μυρίνα είναι η πρωτεύουσα και το λιμάνι του νησιού. Είναι κτισμένη στην ίδια θέση με την ομώνυμη αρχαία πόλη. Η περιοχή αυτή κατοικείται αδιάκοπα από τα προϊστορικά χρόνια.
Η πόλη εκτείνεται ανάμεσα σε δυο όρμους. Το λιμάνι και το Ρωμαίικο Γιαλό, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται μια μικρή βραχώδης χερσόνησος, που στην κορυφή της δεσπόζει το επιβλητικό Κάστρο. Η εικόνα που παρουσιάζει η πόλη είναι άκρως γοητευτική και ξεχωριστή.
Ο περίπατος στους δρόμους της πόλης είναι ιδιαίτερα απολαυστικός. Η αρχιτεκτονική της, συνδυάζει αρμονικά το παραδοσιακό στοιχείο με το νεοκλασικό και το μοντέρνο. Κτίρια διαφορετικών περιόδων και τεχνοτροπιών στέκουν διπλά – διπλά σε μια παράξενη γειτονία, και δημιουργούν ένα όμορφο σύνολο εικόνων. Μέσα από μια μικρή βόλτα στη πόλη νιώθει κανείς να του αποκαλύπτεται το χθες και το σήμερα του τόπου.
Επίνειο της πόλης αποτελεί το βυζαντινό φρούριο, που κτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α’ Κομνηνό και απέκτησε τη σημερινή του μορφή μετά τις επεμβάσεις των Ενετών κατά τα μέσα του 14ου αιώνα.
Κατά την περιήγησή σας στην πόλη θα συναντήσετε μερικά από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού.
Όπως τη Μητρόπολη της Αγίας Τριάδας με τα χαρακτηριστικά μαρμάρινα καμπαναριά. Τη Καρατζάδειο βιβλιοθήκη, που διαθέτει μια πλούσια συλλογή από σπάνιες εκδόσεις. Το λαογραφικό μουσείο, με εκθέματα που προάγουν την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Το αρχαιολογικό μουσείο, που φιλοξενεί τα ευρήματα από τις ανασκαφές στον προϊστορικό οικισμό της Πολιόχνης.
Οι κοντινότερες στην πόλη παραλίες που φημίζονται για την άρτια οργάνωσή τους και τα καθαρά νερά τους είναι η Μυρίνα, ο Ρωμαίικος Γιαλός, τα Ρηχά Νερά και ο Γιαλός Λιμανιού, τις οποίες μπορείτε να τις προσεγγίσετε και με τα πόδια. Επίσης, οδικώς μπορείτε να προσεγγίσετε τις παραλίες Αυλώνας και Πλατύ.
Η παραλία Θάνους είναι η δημοφιλέστερη της περιοχής. Ξεχωρίζει για τα κρυστάλλινα νερά της, την υπέροχη αμμουδιά της και τη δυνατότητα για θαλάσσια σπορ και παιχνίδια που προσφέρει στους λουόμενους.
Σε απόσταση 4 χλμ. από την Μυρίνα, στην περιοχή Θέρμα θα βρείτε τις ομώνυμες ιαματικές πηγές, τις οποίες επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες του νησιού.
Στη Μυρίνα συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη τουριστική κίνηση του νησιού. Εδώ, λειτουργούν οι πιο σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες, τα περισσότερα εστιατόρια, καφετέριες, μπαράκια και κέντρα με ζωντανή μουσική.
Επίσης, στη πόλη λειτουργεί θερινός κινηματογράφος, ενώ ο δήμος Μυρίνας διοργανώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού πολιτιστικές εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες) που αξίζει να παρακολουθήσετε
ΠΛΑΤΥ
Μικρός παραθαλάσσιος οικισμός κτισμένος γύρω από τον ομώνυμο όρμο. Ξεχωρίζει για την υπέροχη αμμουδιά του και τα καταγάλανα νερά του. Η παραλία του είναι μια από τις δημοφιλέστερες και πολυσύχναστες του νησιού.
Απέχει 2 χλμ. από τη Μυρίνα. Λόγο της κοντινής του απόστασης από τη πρωτεύουσα και της εκπληκτικής του παραλίας το Πλατύ συγκεντρώνει μεγάλη τουριστική κίνηση. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε τουριστικό κέντρο. Στην περιοχή έχουν κτιστεί αρκετά ξενοδοχεία που παρέχουν όλες τις ανέσεις στους επισκέπτες τους.
ΜΟΥΔΡΟΣ
Ο Μούδρος είναι το δεύτερο λιμάνι της Λήμνου, γνωστό ως ένα από τα ασφαλέστερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου. Βρίσκεται σε απόσταση 27 χλμ. ανατολικά από τη Μύρινα. Υπήρξε η παλιά πρωτεύουσα του νησιού.
Ο οικισμός είναι κτισμένος γύρω από τον κόλπο του Μούδρου. Τα σπίτια κτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, κάτασπρα με κεραμοσκεπές και με θέα στη θάλασσα μοιάζουν με ζωντανό πίνακα ζωγραφικής.
Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Θα κολυμπήσετε στην παραλία του Αγίου Παύλου και στο Φαναράκι που βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. από τον Μούδρο.
Η περιοχή παρουσιάζει τουριστική ανάπτυξη. Θα βρείτε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα με όλες τις ανέσεις και με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Θα περάσετε ήσυχες βραδιές γευματίζοντας στις ταβέρνες του Μούδρου και απολαμβάνοντας το ποτό σας στα μικρά παραλιακά μπαράκια.
ΚΟΝΤΙΑΣ
Ο Κοντιάς είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νησιού. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Λήμνου σε απόσταση 11 χλμ. από την πρωτεύουσα. Ο οικισμός είναι κτισμένος σε μια ονειρεμένη τοποθεσία ανάμεσα σε τρεις πευκόφυτους λόφους. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα παλιά αρχοντικά του, ενώ σώζονται και κάποια κτίσματα της μεσαιωνικής περιόδου. Τα πλακόστρωτα δρομάκια του οικισμού και οι παλιές γειτονιές με τα καλοδιατηρημένα σπίτια συνθέτουν εικόνες περασμένων εποχών.
Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που είναι η παλαιότερη του χωριού και του Αγίου Ιωάννη με τις αξιόλογες βυζαντινές εικόνες.
Στη νότια είσοδο του χωριού θα δείτε τους εντυπωσιακούς πέτρινους ανεμόμυλους. Θα κολυμπήσετε στην παραλία του Εβγάτη που απέχει ένα μόλις χιλιόμετρο από τον οικισμό. Υπάρχει και η δυνατότητα για θαλάσσια σπορ.
Στις ταβέρνες του Κοντιά μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το ντόπιο ούζο.
ΚΑΣΠΑΚΑΣ
Ο Κάσπακας είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό κτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου. Βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. βόρεια της Μυρίνας. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο οικισμός είναι αθέατος από τη θάλασσα γεγονός που τον καθιστούσε ασφαλή καταφύγιο για τους κατοίκους την εποχή των πειρατικών επιδρομών.
Κάτω από τον οικισμό απλώνεται μια εκτεταμένη παραλία. Στη μια πλευρά της ορθώνονται ψηλά κι απότομα βράχια που μοιάζουν με μικρογραφία των Μετεώρων. Στο χωριό λειτουργούν ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Παραδοσιακό χωριό που βρίσκεται σε απόσταση 25 χλμ. βορειοανατολικά της πρωτεύουσας. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια της γης. Εντύπωση προκαλούν οι αποθήκες σιτηρών που βρίσκονται στην είσοδο του χωριού και είναι λαξεμένες σε βράχια.
Από τα αξιοθέατα της περιοχής ξεχωρίζει το βυζαντινό κάστρο, στο οποίο σύμφωνα με την τοπική παράδοση πολέμησε η ηρωίδα Μαρούλα τους Τούρκους τον 15ο αιώνα. Επίσης, αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, στο περίβολο της οποίας βρίσκεται και το άγαλμα της Μαρούλας, καθώς και τον ναό του Αγίου Γεωργίου.
Θα κολυμπήσετε στην παραλία του Κότσινα που απέχει 2,5 χλμ. από το χωριό και θα γευματίσετε στις ταβέρνες που λειτουργούν γύρω από το λιμανάκι της περιοχής.
ΠΛΑΚΑ
Στο βόρειο άκρο της Λήμνου βρίσκεται το παραδοσιακό χωριό Πλάκα. Απέχει 45 χλμ. από τη Μυρίνα. Το χωριό διαθέτει φυσικές ομορφιές και διακρίνεται για τη γραφικότητά του. Η περιοχή φημίζεται για το εκλεκτό μέλι που παράγει και τα τυροκομικά προϊόντα της.
Οι κοντινότερες παραλίες είναι του Αγίου Στεφάνου και του Μανδρίου. Η θαλάσσια αυτή περιοχή είναι ένας από τους σημαντικότερους ψαρότοπους του νησιού.
Κοντά στην παραλία του Αγίου Χαραλάμπους λειτουργούν ιαματικά λουτρά που ενδείκνυται για τη θεραπεία ρευματικών παθήσεων. Επίσης, μπορείτε να κάνετε λασποθεραπεία με την επονομαζόμενη «λήμνια γη», ένα είδος πηλού που λέγετε ότι χρησιμοποίησε και ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Κωδικός περιοχής 22540
Επαρχείο Λήμνου 22996
Δήμος Μύρινας 22315, 23736
Δήμος Μούδρου 71444, 71445
Δήμος Νέας Κούταλης 51362, 51762
Δήμος Ατσικής 31132, 31120
Αστυνομικό Τμήμα Μύρινας 22200
Αστυνομικός Σταθμός Μούδρου 71201
Λιμεναρχείο Μύρινας 22225
Αεροδρόμιο 92700, 92701
Νοσοκομείο Μύρινας 22222, 23333
Αρχαιολογικό Μουσείο Μύρινας 22990
Εκκλησιαστικό Μουσείου Μύρινας 22225
Υβριδικά καΐκια, ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καθαρό περιβάλλον κι ένα νησί που θα χρησιμοποιεί ενέργεια αποκλειστικά από τις ανανεώσιμες πηγές του. Ο Αϊ-Στράτης, απέναντι από τη Λήμνο, επιλέχθηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης να μετατραπεί στο πρώτο ενεργειακά «πράσινο» νησί της χώρας και το τέταρτο στον κόσμο.
Την ανακοίνωση έκανε ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος σημείωσε ότι το πρόγραμμα θα είναι πιλοτικό και θα ακολουθήσει προκήρυξη και για άλλα νησιά της χώρας με προτιμητέα τη Νίσυρο και την Τήλο.
Ο Αγιος Ευστράτιος, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, θα είναι έτοιμος στο τέλος του 2009 να καλύπτει κατά 100% τις ενεργειακές ανάγκες του από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ο προϋπολογισμός του προγράμματος εκτιμάται σε 10 εκατ. ευρώ. Φιλοδοξία είναι επίσης οι μετακινήσεις στο νησί, ακόμη και των καϊκιών, να γίνονται με υβριδικά συστήματα.
Το νησάκι των 250 κατοίκων, γνωστό ως τόπος εξορίας των Αριστερών, κέρδισε τις υποψηφιότητες της Μήλου, της Νισύρου και της Τήλου, που επίσης είχαν συμπεριληφθεί στη λίστα του υπουργείου Ανάπτυξης επειδή πληρούσαν κάποιες προϋποθέσεις -αποδοχή της τοπικής κοινωνίας, μικρή έκταση, λιγοστός πληθυσμός- για να αποτελέσουν το πρώτο «Greek green island».
Οπως ανέφερε ο υπουργός Ανάπτυξης, οι 250 κάτοικοί του, εκτός από το ότι θα χρησιμοποιούν κατά 100% ενέργεια από φωτοβολταϊκά συστήματα, όπως ανεμογεννήτριες και βιομάζα, θα πραγματοποιούν τις μεταφορές τους με υβριδικά και ηλεκτρικά μέσα.
Ακόμη, ο κ. Χατζηδάκης τόνισε ότι «ο Αϊ-Στράτης συνδέεται με μια ταραγμένη περίοδο της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Θέλουμε να συμβολίζει πλέον και το πέρασμα της χώρας σε μια νέα εποχή. Μια εποχή προόδου, καινοτομίας, σεβασμού στην ποιότητα ζωής των πολιτών και στο περιβάλλον». Το project θα έχεει κυρίως ερευνητικό χαρακτήρα για τις ΑΠΕ. Τα άλλα τρία «πράσινα» νησιά στον κόσμο είναι το King Island στην Αυστραλία, το Samso στη Δανία και το Utsira στη Νορβηγία.
Όταν στο θερινό θέατρο «Τσόχα» στο λιμάνι της Ζέας, το «βασίλειο» του πολύ δημοφιλούς στα τέλη του 19ου αιώνα ηθοποιού Ευάγγελου Παντόπουλου.
Στη διάρκεια του έργου όταν ένας ηθοποιός σηκώνει τον λοστό για να χτυπήσει τον πρωταγωνιστή, ο μικρός Αιμίλιος ξεσπάει σε υστερικό κλάμα που αναστατώνει το θέατρο. «Ετσι γνώρισα για πρώτη φορά τον Παντόπουλο χωρίς να φαντάζομαι πως ύστερα από λίγα χρόνια θα είχα τη μεγάλη τιμή να παίζω μαζί του και μάλιστα σε αυτό τον ρόλο του οξύθυμου γιου σηκώνοντας ο ίδιος το λοστό στο θείο του κεφάλι». Αυτή ήταν η πρώτη «επεισοδιακή» γνωριμία του Αιμίλιου Βεάκη με το θέατρο.
Εγγονός του λόγιου και θεατρικού συγγραφέα Ιωάννη Βεάκη, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 13 Δεκεμβρίου του 1884, έμεινε πολύ γρήγορα ορφανός και από τους δύο γονείς, κι έτσι πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε συγγενείς του.
Στα 16 του γράφτηκε στη «Βασιλική Δραματική Σχολή» παρά τις αντιρρήσεις των κηδεμόνων του. Εναν χρόνο μετά αφήνει τις σπουδές και ανεβαίνει στα «παλιοσάνιδα της σκηνής» (όπως θα γράψει στο «Ημερολόγιό» του) στον Βόλο, με τον θίασο της Ευαγγελίας Νίκα, στην κωμωδία του Σαρντού «Ποιους βάζουμε στα σπίτια μας».
Τον Σεπτέμβρη με τον ίδιο θίασο ξεχωρίζει πάλι σε έναν κωμικό ρόλο στο έργο «Σαμπινιόλ χωρίς να θέλει». Δεν θα φτάσει όμως ούτε εύκολα ούτε γρήγορα στην κορυφή. Θα συνεχίσει τις περιοδείες για αρκετά χρόνια μέχρι την επιστράτευσή του στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) όπου μάλιστα θα προαχθεί σε λοχία λόγω «ανδραγαθίας».
Το θέατρο των ονείρων
Επιστρέφοντας από το μέτωπο, ο Βεάκης συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής (Λεπενιώτη, Καλογερίκου, Κοτοπούλη, Κυβέλη, Οικονόμου) και διακρίθηκε σε όλα τα θεατρικά είδη. Από τις πιο μεγάλες ερμηνείες του θεωρήθηκε εκείνη του Οιδίποδα στην τραγωδία «Οιδίπους τύραννος» σε σκηνοθεσία του Φώτου Πολίτη.
Το 1931 συνεργάζεται με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή στα έργα: «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ, «Θείος Βάνιας» του Τσέχοφ, «Πόθοι κάτω απ’ τις λεύκες» του Ευγένιου Ο’ Νιλ. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια της Κατίνας Παξινού: «Πρόκειται για τον μεγαλύτερο ηθοποιό του τόπου μας ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες».
Με τον Μινωτή όμως είχαν συναντηθεί το 1920 στα Χανιά. Ο Βεάκης είχε πάει για να παίξει με τον θίασό του τον «Οιδίποδα Τύραννο» και έβαλε μια αγγελία ζητώντας ηθοποιούς. Παρουσιάστηκε ο Αλέξης Μινωτής, κέρδισε αμέσως τον Βεάκη και πήρε τον ρόλο του κορυφαίου του Χορού. Ο θίασος έφυγε και ο Μινωτής είπε αργότερα: «Μού έμεινε η νοσταλγία του χαμένου παραδείσου».
Ο «παράδεισος» μπορούσε να περιμένει μια δεκαετία για να συνυπάρξουν επί σκηνής Βεάκης, Μινωτής και Παξινού αλλά η πιο ευτυχισμένη συγκυρία είναι ότι η εποχή που καταξιώνεται ως μεγάλος ηθοποιός συμπίπτει με την ίδρυση (το 1932) του Εθνικού Θεάτρου στο οποίο εντάσσεται ο Βεάκης μαζί με τους Μινωτή, Παξινού, Παπαδάκη, Δενδραμή, Γληνό, Νέζερ και πολλούς άλλους. Ανάμεσα στις παραστάσεις που έγραψαν ιστορία στο ελληνικό θέατρο ήταν το 1933 ο «Οιδίποδας Τύραννος», με σκηνοθέτη τον Φώτο Πολίτη και το 1938 ο «Βασιλιάς Ληρ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη.
Ο Μάριος Πλωρίτης έχει γράψει με αφορμή εκείνη την παράσταση: «Οσοι δεν είχαν την τύχη να δουν το Βεάκη στη σκηνή, ρωτάνε εμάς τους τυχερούς γιατί λέμε πως ο Βεάκης ήταν τόσο μεγάλος. Πώς να τους εξηγήσεις, όμως; Πώς να περιγράψεις με λόγια τους καταρράχτες του Νιαγάρα λ.χ. ή την έκρηξη του ηφαίστειου της Σαντορίνης; [...]
Την κορυφαία ώρα της πάμπλουτης σταδιοδρομίας του, όταν ερμήνευσε στα 1938 τον Βασιλιά Ληρ, διέψευσε πανηγυρικά τους σαιξπηρολόγους εκείνους που διατείνονται πως η τραγωδία τούτη «δεν μπορεί να παιχτεί» ? τόση είναι, λένε, η οξύτητα κι η ένταση των συναισθημάτων του ήρωα. Ο Βεάκης δεν τον έπαιξε μόνο, δεν τα έζησε μόνο, δεν τα μετάδωσε μόνο σ’ όλους μας.
Τα εκτίναξε ως την κορφή του σκηνικού ορίζοντα. Στην τρομερή σκηνή της θύελλας, όπου ο αποδιωγμένος γερο-βασιλιάς παλεύει με τα στοιχεία της φύσης και με τα στοιχειά της φαρμακωμένης ψυχής του, ο Βεάκης ήταν στοιχείο της φύσης ο ίδιος, ήταν θύελλα μέσα στη θύελλα, τυφώνας απέναντι στον τυφώνα ? και ο ανεμοστρόβιλος της οδύνης του άρπαζε σύγκορμο τον θεατή, παρασύροντάς τον στην ιλιγγιώδη δίνη της παράκρουσης, της οργής και της αυτογνωσίας του....»
Ο δάσκαλος
Αργότερα θα γίνει και καθηγητής υποκριτικής στην σχολή του Εθνικού. Ηταν εκείνος που ως μέλος της επιτροπής του Εθνικού είπε στον νεαρό Δημήτρη Χορν «Δεν ξέρεις πόσο μας δρόσισες...» όταν τον άκουσε να απαγγέλλει ένα απόσπασμα από τους «Μοιραίους» του Βάρναλη. Η Βάσω Μανωλίδου αφηγήθηκε την παρακάτω εμπειρία από τη συνεργασία της με τον Βεάκη: «Ηταν στους ?Ταπεινούς και καταφρονεμένους?, που είχα την εξαιρετική τύχη να παίξω δίπλα στον μεγάλο εκείνο ηθοποιό. Κάθε βράδυ, πριν ανοίξει η αυλαία, μου έκανε εντύπωση ότι το χέρι του ήταν παγωμένο.
Τον ρώτησα: Εχετε κι εσείς τρακ, κύριε Βεάκη; Μου απάντησε: *"Οσο πιο φημισμένος είναι ένας ηθοποιός, τόσο μεγαλύτερη και η ευθύνη του απέναντι στο κοινό"».
Οπως γράφει ο Θεόδωρος Εξαρχος στο βιβλίο «Ελληνες ηθοποιοί»: «Τη σοφία του και τη γνώση που απέκτησε τη μετέδωσε με αγάπη στους νεότερους και όχι μόνο τυπικά στους μαθητές των σχολών όπου δίδαξε. Υπήρξε ο Δάσκαλος ακόμη και για τους ίδιους του συναδέλφους του που είχαν την τύχη να δουλέψουν μαζί του».
Ακόμη και η οικογενειακή ζωή του είχε ενωθεί με το σανίδι της σκηνής. Πρώτη του γυναίκα ήταν η ηθοποιός Μαρία Ράμφου και δεύτερη, η ηθοποιός επίσης, Σμαράγδα Μπόλλα, η οποία έπαιζε σχεδόν πάντα στο πλευρό του, ενώ και τα παιδιά του, η Μαίρη, ο Γιάννης και ο Μίμης ασχολήθηκαν με το θέατρο. Ο Αιμίλιος Βεάκης πάντως εκτός από ηθοποιός "έπαιξε και σε αρκετές ταινίες, τα μόνο οπτικά ντοκουμέντα που έχουμε, έστω και πολύ φτωχά, για το ταλέντο του- ζωγράφιζε, ενώ έγραψε και ποιήματα.
Το θέατρο στην Αντίσταση
Το 1941 τον συλλαμβάνουν οι Ιταλοί και τον κλείνουν εννιά μέρες στις Φυλακές Αβέρωφ. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και τον Δεκέμβρη του 1944, οργανωμένος πια στο ΕΑΜ καταλήγει, μετά από πολλές περιπέτειες στα Δερβενοχώρια της Πάρνηθας όπου οργανώνει έναν αυτοσχέδιο θίασο. Το κοινό τους αποτελούσαν οι ΕΛΑΣίτες και οι κάτοικοι των χωριών.
Μετά το τέλος του Εμφύλιου δεν υπάρχει γι’ αυτόν χώρος στο Εθνικό Θέατρο ενώ τον απολύουν και από το Ωδείο Αθηνών όπου δίδασκε. Το 1947 αποφασίζει να αποχωρήσει από το θέατρο παίρνοντας μια πενιχρή σύνταξη. Τον επόμενο χρόνο όμως δεν άντεξε και μπήκε στο νεανικό «Ρεαλιστικό θέατρο» παίζοντας στα «Χρυσάφι» του Ο’ Νιλ, «Σχολείο συζύγων» του Μολιέρου και «Το νυφιάτικο τραγούδι» του πρωτοεμφανιζόμενου Νότη Περγιάλη.
Εχει ενδιαφέρον μια κριτική του συγγραφέα Μ. Καραγάτση για την παράσταση του έργου του Ο’ Νιλ: «Ο θίασος που ανέβασε αυτό το έργο στο θέατρο Περοκέ αποτελείται από είκοσι νεότατους ηθοποιούς που πιθανό να έχουν πολύ τάλαντο όχι όμως αρκετή εμπειρία και ωριμότητα να το αξιοποιήσουν. Κοντά στην υπό αίρεσιν αξία τους στέκεται , εικοστός πρώτος, ο μεγαλύτερος Ελλην ηθοποιός της εποχής μας: ο Βεάκης. Η εντύπωσις της ανισότητος που προκαλεί αυτός ο συγχρωτισμός είναι εξαιρετικά έντονη αλλά και μοιραία. Είναι ανώριμοι οι ηθοποιοί του ?Ρεαλιστικού θεάτρου? για να πλαισιώσουν μόνο αυτοί, τον Βεάκη».
Το 1951 την τελευταία χρονιά της ζωής του, το Εθνικό Θέατρο, ύστερα από πολλές διαμαρτυρίες, κάλεσε ξανά τον Βεάκη για να παίξει τους τελευταίους του ρόλους με την Κυβέλη: «Δάφνη Λωρεόλα» και «Τρεις κόσμοι, μια ζωή». Εφυγε στις 29 Ιούνη από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ηλικία 67 χρόνων.
Ο Αλέξης Σολομός έγραψε τότε: «Την ημέρα της κηδείας του Βεάκη, ήταν τόσος κόσμος στον Αγιο Κωνσταντίνο και στις σκάλες, που ήμουν αναγκασμένος να σταθώ στη γωνιά του πεζοδρόμιου. Ενας άνθρωπος του λαού πέρασε κοντά μου, κρατώντας ένα δέμα και μερικά εργαλεία. Στάθηκε, βλέποντας το πλήθος και μου είπε: ?Τι γίνεται εδώ πέρα;?. ?Πέθανε ο Βεάκης?, του απάντησα. Ανοιξε διάπλατα τα μάτια, και μια έκφραση βαθιάς θλίψης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του: "Ο ηθοποιός;". Ηταν ο τόνος της φωνής του περαστικού; Ηταν η δική μου συγκίνηση; Ποτέ η λέξη "ηθοποιός" δεν μου φάνηκε να ’χει τόσο μεγαλείο όσο εκείνη τη στιγμή...»
Η σιγουριά των ηθοποιών
«Ο Βεάκης δεν ήτανε μονάχα Οιδίπους, δεν ήτανε μονάχα Τόμπης, δεν ήτανε μονάχα Ληρ. Ηταν ένας μεγάλος πλάτανος, που άπλωνε τα κλαδιά του πάνω μας και κουρνιάζαμε στη σκιά του. Η παρουσία του έδινε στο θέατρο του τόπου μας θαλπωρή, σιγουριά κι ένα αίσθημα ανεξαρτησίας. Δεν ανησυχούσαμε για το μέλλον, γιατί υπήρχε ο Βεάκης κι αυτό μας ήταν αρκετό.» Αλέξης Σολομός
H πρώτη παράσταση
-Ξαφνικά ο μπάρμπας μου άπλωσε το χέρι του και μ΄άρπαξε
απ’ τ’ αυτί.
-Κάτι σου είχα τάξει, αν έπαιρνες με καλό βαθμό το ενδεικτικό σου.
Πήδηξα επάνω.
-Να με πας στο θέατρο, φώναξα.
-Πάμε απόψε;
Μόνο που δεν έβαλα τα κλάματα απ΄ τη χαρά μου. Χωρίς να δώσω απάντηση χύμηξα στην κάμαρα μου. Σ’ ένα λεφτό, στα σκοτεινά με μόνο το φως που ’ριχνε στην κάμαρα το φανάρι του δρόμου,
πλύθηκα, ντύθηκα. Τρέμοντας μπας
και μετανιώσουν, ύστερα απ’ το φαΐ με κανένα λόγο δεν δέχτηκα να καθίσω στο τραπέζι.
Αρπαξα ένα κομμάτι ψωμί και βρέθηκα στο δρόμο.
-Θα περιμένω κάτω ώσπου να φάτε».
Αιμίλιος Βεάκης, «Παρασκήνια»
Πηγές
* Αιμίλιος Βεάκης, «Παρασκήνια», εκδόσεις Γαβρηιλίδης, 2005
* Θεόδωρου Eξαρχου, «Eλληνες ηθοποιοί», εκδόσεις Δωδώνη, 1991
* Μάριος Πλωρίτης: «Ο ανεπανάληπτος. Μνήμη Αιμίλιου Βεάκη». Το Βήμα της Κυριακής, 31/5/1981
* Αλέξης Σολομός «Βίος και παίγνιον/Σκηνή ? Προσκήνιο ? Παρασκήνια» εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα 1980).
* Μ. Καραγάτσης, «Κριτική θεάτρου 1946-1960», εκδόσεις Εστία, 1999
Το πιο «εκτυφλωτικό μήνυμα» έστειλε η Ελλάδα το Βράδυ του Σάββατου. Περισσότερα από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά εκτιμάται ότι ανταποκρίθηκαν στην παγκόσμια καμπάνια κατά της κλιματικής αλλαγής που διοργάνωσε το WWF.
Σε όλη τη χώρα συμμετείχαν 489 δήμοι και κοινότητες, 1.649 επιχειρήσεις, 845 σχολεία και 325 φορείς, ενώ οι ατομικές ηλεκτρονικές εγγραφές στην επίσημη ιστοσελίδα της «Ώρας της Γης» ξεπέρασαν τις 70.000.
Δυναμικό παρών έδωσαν στην μεγαλειώδη όπως όλα έδειξαν κινητοποίηση και οι χρήστες του Internet, καθώς στη δημοφιλή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook τα μέλη ομάδων σχετικών με την κινητοποίηση υπερέβησαν τα 140.000.
Οι Έλληνες με την ενθουσιώδη αυτή συμμετοχή τους στην «Ώρα της Γης» ψήφισαν υπέρ της γης, και πλέον οι ηγέτες όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο οφείλουν να ακούσουν αυτή τη φωνή διαμαρτυρίας και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Τα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ δείχνουν ότι κατά την έναρξη της Ώρας της Γης σημειώθηκε πτώση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας κατά 500MW, με αποτέλεσμα να εξοικονομηθούν 500 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα. Με άλλα λόγια, είναι σα να καταφέραμε μέσα σε μία ώρα να θέσουμε εκτός κυκλοφορίας 36.509 αυτοκίνητα ή να σβήσαμε 8.333.333 συμβατικούς λαμπτήρες.
«Η ενθουσιώδης ανταπόκριση της ελληνικής κοινωνίας στο κάλεσμα του WWF, δείχνει ότι οι Έλληνες μπορούν και να εξοικονομήσουν ενέργεια και να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών. Ευχαριστούμε τους πολίτες για τη συμμετοχή τους και τους καλούμε να δώσουμε μαζί την μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.
Το ξεκίνημα στην Αυστραλία
Η αρχή έγινε στις 31 Μαρτίου του 2007. Έπειτα από προτροπή του WWF Αυστραλίας, 2,2 εκατομμύρια κάτοικοι του Σίδνεϊ έσβησαν τα φώτα για μία ώρα και κατάφεραν να μειώσουν την κατανάλωση ρεύματος κατά 10,2%. Η πρωτοβουλία έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο και την επόμενη χρονιά 35 χώρες και 100 εκατομμύρια κάτοικοι ενώθηκαν για να αφιερώσουν μία ώρα στο περιβάλλον. Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του WWF Ελλάς, Γιώργος Βελλίδης, μίλησε στη zougla.gr για τα πρώτα βήματα της «Ώρας της Γης».
Η παγκόσμια εκστρατεία κατά της κλιματικής αλλαγής
Οι Πυραμίδες της Γκίζας, το Εμπάιερ Στέιτ Μπίλντινγκ, η Ακρόπολη, ο θόλος της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, αξιοθέατα σε Κίνα, Ταϊλάνδη και Σιγκαπούρη, οι Πύργοι της Πετρόνας στην Κουάλα Λουμπούρ, περισσότερα από 200 ιστορικά κτήρια στη Γαλλία μεταξύ των οποίων το Λούβρο, ο Πύργος του Άιφελ και η Παναγία των Παρισίων είναι μερικά από τα μνημεία που «κατέβασαν τους διακόπτες».
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα του πλανήτη για ελπίδα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Άνθρωποι ανεξαρτήτου φυλής, ηλικίας και εθνότητας ενώθηκαν για να υπενθυμίσουν στους ηγέτες των αναπτυγμένων χωρών ότι πρέπει να λάβουν δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η λειψυδρία, η ξηρασία, η ερημοποίηση και τα έντονα καιρικά φαινόμενα επηρεάζουν άμεσα τις υποανάπτυκτες και τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες σε κάθε σύνοδο ζητούν την βοήθεια των πλούσιων κρατών για να πάρουν υποσχέσεις και σχέδια οικονομικής βοήθειας στο μέλλον.
Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του WWF Ελλάς μίλησε για την επόμενη Συνδιάσκεψη για το Κλίμα χαρακτηρίζοντάς την ιδιαίτερα κρίσιμη, εξέφρασε όμως την αισιοδοξία του καθώς η ΗΠΑ υπό την προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα είναι διατεθειμένες να συμμετάσχουν ενεργά και αποτελεσματικά. «Η Ώρα της Γης έστειλε και ένα πολιτικό μήνυμα», δήλωσε ο κύριος Βελλίδης και τόνισε ότι όλες οι οργανώσεις θα πιέσουν να μειωθούν οι εκπομπές του διοξειδίου κατά 30% ώστε να αποφευχθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου.
Το WWF, στην προσπάθειά του να αντιστρέψει τη στασιμότητα και την αναποφασιστικότητα των ηγετών των πλούσιων χωρών, στην επόμενη Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή, που θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβρη στην Κοπεγχάγη, θα παρουσιάσει τον επίσημο αριθμό των συμμετεχόντων στην «Ώρα της Γης». «Ο καθένας από εμάς έχει την δύναμη να κάνει αλλαγές όπως και έχει έντονο το μερίδιο της ευθύνης», δήλωσε ο κύριος Βελλίδης θέλοντας να τονίσει ότι η ευθύνη δε βαραίνει μόνο τους πολιτικούς και τους ηγέτες των πλούσιων χωρών.