ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ





ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 
ΤΟΥ "ΑΜΛΕΤ ΒΟΥ" 
(και το καλοκαίρι και τώρα)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΕΠΑ ΔΗΜΟΥ ΛΗΜΝΟΥ,
ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΛΗΜΝΟΥ Η ΕΝΩΣΗ,
ΤΟΝ ΣΕΠΛ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΑΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ. 
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΗΜΝΟ ΣΤΗΝ 27η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΙΑΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ

Ο «Άμλετ Βου» ξανά κοντά σας!








Η Λαϊκή Σκηνή του Μ.Ε.Α.Σ.  «ΛΗΜΝΟΣ» παρουσιάζει, για όσους δεν πρόλαβαν να τη δουν, την κωμωδία «Άμλετ Βου», την Τετάρτη 21 και την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου, στο Κινηματοθέατρο Μαρούλα και ώρα 9:00μ.μ..
Βρισκόμαστε στην Δανιμαρκία (Δανία) κάπου στα 1217. Το φάντασμα του δολοφονημένου βασιλιά Άμλετ έρχεται στο κάστρο της Ελσινόρης και ζητά από τον συνονόματο γιο του να πάρει εκδίκηση….
Το έργο είναι μια σπαρταριστή παρωδία του κλασικού «Άμλετ» του Σαίξπηρ. Όλη η ιστορία του δανού πρίγκιπα παρουσιάζεται στη σκηνή, δοσμένη από την ανάποδη, με έξυπνο τρόπο από τον αμερικάνο θεατρικό συγγραφέα, κειμενογράφο, τηλεοπτικό σεναριογράφο και στιχουργό Σαμ Μπόμπρικ.
Η Λαϊκή Σκηνή του Μ.Ε.Α.Σ. «Λήμνος» θα συμμετέχει με τον «Άμλετ Βου», στην 27η Συνάντηση Ερασιτεχνικών Θιάσων Αιγαίου, που φέτος πραγματοποιείται στην Πάτμο. 
Σκηνοθεσία: Ελένη Α. Τσιγιάννη
Βοηθός σκηνοθέτη: Φώτης Μιχαηλίδης
Σκηνογραφία: Γιώργος Μεργιάς, Ελένη Α. Τσιγιάννη
Κοστούμια: Σοφία Ανδριώτου-Τραμουντάνη, Μαίρη Λυτσάκη, Τασούλα Ευσταθίου-Χρυσάφη
Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Θοδωρής Φωταρίδης, Επαμεινώνδας Καζόλης, Έλενα Αντωνιάδου, Γιώργος Καριακλής, Βαγγέλης Σαλακούμας, Σούλα Καριακλή, Φώτης Μιχαηλίδης, Αντώνης Χρυσάφης, Γιώργος Μεργιάς, Ελισάβετ Λιάκη, Κώστας Καραγκούνης, Κυριάκος Δανιήλ, Νίκος Πλάντζος, Μαίρη Λυτσάκη.
Για τα παιδιά κάτω των 12 ετών, απαραίτητη η γονική συναίνεση. 


8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 - 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
103 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΗΜΝΟΣ
 

ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΑΝΑΘΕΜΑ του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΔΑΝΙΗΛ


Ο "ΑΜΛΕΤ ΒΟΥ" ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΙΑ


"ΑΜΛΕΤ ΒΟΥ"









Η Λαϊκή Σκηνή του Μ.Ε.Α.Σ.  «ΛΗΜΝΟΣ» παρουσιάζει την κωμωδία

«Άμλετ Βου»,

την Τετάρτη 3 και την Πέμπτη 4 Ιουνίου,
στο κινηματοθέατρο «Μαρούλα» και ώρα 9:00μ.μ.

Βρισκόμαστε στην Δανιμαρκία (Δανία) κάπου στα 1217. Το φάντασμα του δολοφονημένου βασιλιά Άμλετ έρχεται στο κάστρο της Ελσινόρης και ζητά από τον συνονόματο γιο του να πάρει εκδίκηση….
Το έργο είναι μια σπαρταριστή παρωδία του κλασικού «Άμλετ» του Σαίξπηρ. Όλη η ιστορία του δανού πρίγκιπα παρουσιάζεται στη σκηνή, δοσμένη από την ανάποδη, με έξυπνο τρόπο από τον αμερικάνο θεατρικό συγγραφέα, κειμενογράφο, τηλεοπτικό σεναριογράφο και στιχουργό Σαμ Μπόμπρικ.

Σκηνοθεσία: Ελένη Α. Τσιγιάννη
Βοηθός σκηνοθέτη: Φώτης Μιχαηλίδης
Σκηνογραφία: Γιώργος Μεργιάς, Ελένη Α. Τσιγιάννη
Κατασκευή σκηνικού: Λευτέρης Αμπελώμος
Κοστούμια: Σοφία Ανδριώτου-Τραμουντάνη, Μαίρη Λυτσάκη, Τασούλα Ευσταθίου-Χρυσάφη

Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Θοδωρής Φωταρίδης, Λευτέρης Αμπελώμος, Έλενα Αντωνιάδου, Μπάμπης Παπάζογλου, Βαγγέλης Σαλακούμας, Σούλα Καριακλή, Φώτης Μιχαηλίδης, Αντώνης Χρυσάφης, Γιώργος Μεργιάς, Ελισάβετ Λιάκη, Κώστας Καραγκούνης, Κυριάκος Δανιήλ, Νίκος Πλάντζος, Μαίρη Λυτσάκη, Μαριάννα Γραμμάτου

Για τα παιδιά κάτω των 12 ετών, απαραίτητη η γονική συναίνεση.

"ΑΓΡΙΟΣ ΣΠΟΡΟΣ" από το Μ.Ε.Α.Σ."ΛΗΜΝΟΣ"



Η Λαϊκή Σκηνή 
του Μ.Ε.Α.Σ.  «ΛΗΜΝΟΣ» 
παρουσιάζει το θεατρικό έργο
του Γιάννη Τσίρου

«Άγριος σπόρος»,

την Τρίτη 19 
και την Τετάρτη 20 Μαΐου
στο κινηματοθέατρο «Μαρούλα» 
και ώρα 9:00μ.μ.

Ο «Άγριος σπόρος» αποτυπώνει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και αποκαλύπτει μια κοινωνία βουτηγμένη στις μισές αλήθειες, στις προκαταλήψεις και στις περίεργες δοσοληψίες.

Ο συγγραφέας Γιάννης Τσίρος γεννήθηκε στο νομό Μεσσηνίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σχέδιο, φωτογραφία και μουσική. Στο διάστημα 1991-93 παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα θεατρολογίας. Εργάστηκε στη δημοσιογραφική φωτογραφία, στο ραδιόφωνο, στην κρατική τηλεόραση και ως μουσικός.
Έργα του βραβεύτηκαν σε διεθνή φεστιβάλ. Το θεατρικό «Αξύριστα πηγούνια» πήρε το 2004 το Α΄ κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα στο θεατρικό διαγωνισμό του υπουργείου πολιτισμού. Το θεατρικό  «Τα μάτια τέσσερα» πήρε το βραβείο Δραματουργίας Κάρολος Κουν το 2010.

Σκηνοθεσία: Δέσποινα Παπαδοπούλου
Σκηνικά: Γιώργος Καριακλής.
Παίζουν με σειρά εμφανίσεως: Γιώργος Καριακλής, Άντζελα Κονιδάρη, Θύμιος Γουδέλλης.

1η Συνάντηση Παραστατικών Τεχνών "Νήσων Περίπλους" στη Λήμνο


Μια βραδιά, 13 ομάδες! 
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ: Ομάδα Τrio Βastardi (Θέατρο)
EYBOIA: Θεατρική Ομάδα Ανθηδώνας (Θέατρο),
ΖΑΚΥΝΘΟΣ: Θεατρική Σκηνή Ζακύνθου (Θέατρο)
ΗΡΑΚΛΕΙΟ: Jam Art Company - Κωνσταντίνος Τσακιρέλης (Χοροθέατρο)
ΚΕΡΚΥΡΑ: Oν Off - Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου (Performance)
ΚΥΚΛΑΔΕΣ: Χοροθέατρο Ακροποδητί - Αγγελική Σιγούρου (Χοροθέατρο)
ΛΑΣΙΘΙ: Θέατρο της Σητείας (Θέατρο)
ΛΕΣΒΟΣ: Σχολή χορού a petits pas-Μαρίνα Ισμήνη Ιωαννάτου (Χορός) 
& Θ.Ο.Μ. ‘Άστεγοι’ (Θέατρο)
ΛΗΜΝΟΣ: Πολιτιστικός-Θεατρικός Σύλλογος 'Οι Αγεφύρωτοι'-Μαίρη Γεροντάρα (Χορός-Θέατρο) 
& ΜΕΑΣ «ΛΗΜΝΟΣ» (Θέατρο), 
ΡΕΘΥΜΝΟ: Boudalia - Δ.Ο.Μ.Α (Θέατρο),
ΧΑΝΙΑ: ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ - Σοφία Φαλιέρου (Χορός)
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Ομάδα Όσμωσις
Διοργάνωση: Αναπτυξιακή Λήμνου Α.Ε. - Α.Α.Ε. ΟΤΑ

Ευχές

Ο Μ.Ε.Α.Σ. "ΛΗΜΝΟΣ"
ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΔΙΟ ΛΗΜΝΟΣ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ 
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 
ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

"Η Ζωή εν Τάφω..."


Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.
Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε των πάντων κτίστην·
τοις σοις γαρ παθήμασιν έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.
Αι γένεαι πάσαι
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.
Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατον μου τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;

"Σήμερον Κρεμάται Επί Ξύλου"

Έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.

Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου - 27 Μαρτίου

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά από μια χώρα-μέλος του μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε. σε όλο τον κόσμο.
Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει μεταξύ άλλων οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς, Τζον Μάλκοβιτς, Ντάριο Φο, Brett Bailey.

Φέτος το μήνυμα έγραψε ο πολωνός σκηνοθέτης Krzysztof Warlikowski.

Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου.

το φετινό μήνυμα του Krzysztof Warlikowski

«Οι αληθινοί δάσκαλοι του θεάτρου συχνά απαντώνται εκτός σκηνής. Και γενικώς δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το θέατρο ως μηχανισμό αντιγραφής συμβάσεων ή αναπαραγωγής κοινοτυπιών. Επικεντρώνονται περισσότερο στην πηγή της παρόρμησης, τα πραγματικά ζωογόνα ρεύματα που τείνουν να υπερβούν τις θεατρικές αίθουσες και τα πλήθη που είναι διατεθειμένα να αντιγράψουν έναν οποιοδήποτε κόσμο. Αντιγράφουμε αντί να δημιουργούμε κόσμους που να εστιάζουν ή και να εξαρτώνται από τον διάλογο με το κοινό και τα υποδόρια συναισθήματά του. Ενώ στην πραγματικότητα τίποτα δεν μπορεί να αποκαλύψει καλύτερα από το θέατρο τα κρυμμένα πάθη.

Αρκετά συχνά στρέφομαι στη λογοτεχνία για να με καθοδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Κάθε μέρα που περνά σκέφτομαι τους συγγραφείς που σχεδόν εκατό χρόνια πριν περιέγραψαν προφητικά την πτώση των Ευρωπαίων Θεών, το λυκόφως που βύθισε τον πολιτισμό μας σε ένα σκοτάδι που ακόμα περιμένει το φως. Σκέφτομαι τον Φράνζ Κάφκα, τον Τόμας Μαν και τον Μαρσέλ Προυστ. Σήμερα θα προσέθετα και τον Τζον Μάξγουελ Κούτσι σ’ αυτόν τον κύκλο προφητών.

Το κοινό τους όραμα για το αναπόφευκτο τέλος του κόσμου –όχι του πλανήτη αλλά του μοντέλου των ανθρώπινων σχέσεων– και της ανατροπής της κοινωνικής συνοχής, είναι σοκαριστικά επίκαιρο για τον σύγχρονο άνθρωπο στο εδώ και στο τώρα. Για μας που ζούμε μετά το τέλος του κόσμου. Που ζούμε με τα εγκλήματα και τις συγκρούσεις που ξεσπούν καθημερινά παντού με τέτοια ταχύτητα που ούτε τα πανταχού παρόντα Μ.Μ.Ε. δεν μπορούν πλέον να παρακολουθήσουν. Αυτές οι εκλάμψεις γρήγορα γίνονται ενοχλητικές και εξαφανίζονται ανεπιστρεπτί από τους ειδησεογραφικούς τίτλους. Αισθανόμαστε ευάλωτοι, τρομαγμένοι και εγκλωβισμένοι. Δεν είμαστε πλέον ικανοί να κτίσουμε πύργους και τα τείχη που επιμόνως ορθώνουμε δεν μας προστατεύουν πλέον από τίποτα –αντιθέτως, απαιτούν προστασία και φροντίδα που απομυζούν μεγάλος μέρος της ενέργειάς μας. Δεν έχουμε πλέον το σθένος να προσπαθούμε να διακρίνουμε αυτό που βρίσκεται πίσω από τις πύλες και πίσω από τα τείχη. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος ύπαρξης του θεάτρου κι εκεί ακριβώς πρέπει να αναζητά τη δύναμή του. Να διεισδύει στο εσωτερικό, εκεί όπου απαγορεύεται.

"Ο μύθος επιδιώκει να εξηγήσει το ανεξήγητο. Καθώς αναδύεται από ένα φόντο αλήθειας, οφείλει να επιστρέψει στο ανεξήγητο", με αυτό τον τρόπο περιέγραψε ο Κάφκα τη μετουσίωση του μύθου του Προμηθέα. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι ίδιες λέξεις θα όφειλαν να περιγράφουν το θέατρο. Και αυτό το είδος θεάτρου που θεμελιωμένο στην αλήθεια βρίσκει την ολοκλήρωσή του στο ανεξήγητο, εύχομαι σε όλους τους εργάτες του θεάτρου, της σκηνής και της πλατείας και το εύχομαι με όλη μου την καρδιά».

Γεννημένος στην Πολωνία το 1962 ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι είναι σήμερα ένας από τους πιο προβεβλημένους σκηνοθέτες της γενιάς του.